καρέκλα

Greek

Alternative forms

• καθέκλα f (kathékla) (dated, formal)
• καθέγλα f (kathégla) (dated, colloquial)
• καρέγλα f (karégla) (dated, colloquial)

Etymology

Borrowed from Venetan carega (“chair”), itself ultimately from Ancient Greek καθέδρᾱ (kathédrā, “seat”). Doublet of καθέδρα (kathédra).

Pronunciation

• IPA^(key): /kaˈɾe.kla/
• Hyphenation: κα‧ρέ‧κλα

Noun

καρέκλα • (karékla) f (plural καρέκλες)

1. (furniture) chair

   Synonym: κάθισμα (káthisma)

   Εκεί που πήγα να κάτσω, κάποιος μου τράβηξε την καρέκλα κι έπεσα στον κώλο μου!

   Ekeí pou píga na kátso, kápoios mou trávixe tin karékla ki épesa ston kólo mou!

   As I was going to sit down, someone pulled the chair out from under me and I fell on my arse!

2. (figuratively) seat (membership in an organization, particularly a representative body and/or the power associated therewith)

   Synonym: έδρα (édra)

   Αυτός μόνο για την καρέκλα του ενδιαφέρεται, όχι για τους ψηφοφόρους του.

   Aftós móno gia tin karékla tou endiaféretai, óchi gia tous psifofórous tou.

   He only cares about his seat, not his constituents.

Declension

	singular	plural
nominative	καρέκλα (karékla)	καρέκλες (karékles)
genitive	καρέκλας (karéklas)	καρεκλών (kareklón)
accusative	καρέκλα (karékla)	καρέκλες (karékles)
vocative	καρέκλα (karékla)	καρέκλες (karékles)

Coordinate terms

• θρόνος m (thrónos, “throne”)
• τραπέζι n (trapézi, “table”)

Derived terms

• καρεκλάκι n (karekláki) (diminutive)
• καρεκλίτσα f (kareklítsa) (diminutive)
• καρεκλάδικο n (karekládiko, “chair factory, chair workshop”)
• καρεκλάς m (kareklás, “chair maker”)
• καρεκλοπόδαρο n (kareklopódaro, “chair leg”)
• καρεκλοθήρας m (kareklothíras, “corrupt politician”) (pejorative)
• καρεκλοκένταυρος m (kareklokéntavros, “obstructive bureaucrat”) (derogatory)

Terms

• αναπηρική καρέκλα f (anapirikí karékla, “wheelchair”)
• ηλεκτρική καρέκλα f (ilektrikí karékla, “electric chair”)
• περιστρεφόμενη καρέκλα f (peristrefómeni karékla, “swivel chair”)

See also

For sense "seat"

• έδρανο n (édrano)
• θρόνος m (thrónos, “throne”)
• θώκος m (thókos)
• καθέδρα f (kathédra)
• κάθισμα n (káthisma, “seat”)

Further reading

• καρέκλα, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language