μέγας

Ancient Greek

Etymology

From conflation of Proto-Indo-European *méǵh₂s (“great”) with its derivative *meǵh₂los (“great”). Cognates include Sanskrit मह (mahá, “great, mighty, strong, abundant”), Middle Persian ms (meh, “great”) (< *mas), (Persian مه (meh)), Avestan 𐬨𐬀𐬰- (maz-, “large”), Tocharian B māka (“large”), Hittite [script needed] (mēkkis, “much, many, numerous”), Old Armenian մեծ (mec), Old Irish maige (“great, large”), Albanian madh (“large”), Latin magnus and Old English miċel (English much).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /mé.ɡas/ → /ˈme.ɣas/ → /ˈme.ɣas/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /mé.ɡas/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈme.ɡas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈme.ɣas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈme.ɣas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈme.ɣas/

Adjective

μέγᾰς • (mégas) m (feminine μεγάλη, neuter μέγᾰ); first/second declension

1. big, large

   Near-synonym: μῆκος (mêkos)

2. great, mighty, loud
3. marvelous, awesome

Declension

First and second declension of μέγᾰς; μεγᾰ́λη; μέγᾰ (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		μέγᾰς mégas	μεγᾰ́λη megálē	μέγᾰ méga		μεγᾰ́λω megálō	μεγᾰ́λᾱ megálā	μεγᾰ́λω megálō		μεγᾰ́λοι megáloi	μεγᾰ́λαι megálai	μεγᾰ́λᾰ megála
Genitive		μεγᾰ́λου megálou	μεγᾰ́λης megálēs	μεγᾰ́λου megálou		μεγᾰ́λοιν megáloin	μεγᾰ́λαιν megálain	μεγᾰ́λοιν megáloin		μεγᾰ́λων megálōn	μεγᾰ́λων megálōn	μεγᾰ́λων megálōn
Dative		μεγᾰ́λῳ megálōi	μεγᾰ́λῃ megálēi	μεγᾰ́λῳ megálōi		μεγᾰ́λοιν megáloin	μεγᾰ́λαιν megálain	μεγᾰ́λοιν megáloin		μεγᾰ́λοις megálois	μεγᾰ́λαις megálais	μεγᾰ́λοις megálois
Accusative		μέγᾰν mégan	μεγᾰ́λην megálēn	μέγᾰ méga		μεγᾰ́λω megálō	μεγᾰ́λᾱ megálā	μεγᾰ́λω megálō		μεγᾰ́λους megálous	μεγᾰ́λᾱς megálās	μεγᾰ́λᾰ megála
Vocative		μεγᾰ́λε / μέγᾰς megále / mégas	μεγᾰ́λη megálē	μέγᾰ méga		μεγᾰ́λω megálō	μεγᾰ́λᾱ megálā	μεγᾰ́λω megálō		μεγᾰ́λοι megáloi	μεγᾰ́λαι megálai	μεγᾰ́λᾰ megála
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		μεγᾰ́λως / μέγᾰ megálōs / méga				μείζων Koine μειζότερος / μεγαλώτερος meízōn Koine meizóteros / megalṓteros				μέγιστος Koine μεγαλώτατος mégistos Koine megalṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

First and second declension of μέγᾰς; μεγᾰ́λη; μέγᾰ (Epic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		μέγᾰς mégas	μεγᾰ́λη megálē	μέγᾰ méga		μεγᾰ́λω megálō	μεγᾰ́λᾱ megálā	μεγᾰ́λω megálō		μεγᾰ́λοι megáloi	μεγᾰ́λαι megálai	μεγᾰ́λᾰ megála
Genitive		μεγᾰ́λου / μεγᾰλοῖο / μεγᾰ́λοιο / μεγᾰλόο / μεγᾰ́λοο megálou / megaloîo / megáloio / megalóo / megáloo	μεγᾰ́λης megálēs	μεγᾰ́λου / μεγᾰλοῖο / μεγᾰ́λοιο / μεγᾰλόο / μεγᾰ́λοο megálou / megaloîo / megáloio / megalóo / megáloo		μεγᾰ́λοιῐν megáloiin	μεγᾰ́λαιν / μεγᾰ́λαιῐν / μεγᾰ́λῃῐν megálai(i)n / megálēiin	μεγᾰ́λοιῐν megáloiin		μεγᾰ́λων megálōn	μεγᾰλᾱ́ων / μεγᾰλέ͜ων / μεγᾰλῶν megalā́ōn / megalé͜ōn / megalôn	μεγᾰ́λων megálōn
Dative		μεγᾰ́λῳ megálōi	μεγᾰ́λῃ megálēi	μεγᾰ́λῳ megálōi		μεγᾰ́λοιῐν megáloiin	μεγᾰ́λαιν / μεγᾰ́λαιῐν / μεγᾰ́λῃῐν megálai(i)n / megálēiin	μεγᾰ́λοιῐν megáloiin		μεγᾰ́λοισῐ / μεγᾰ́λοισῐν / μεγᾰ́λοις megáloisi(n) / megálois	μεγᾰ́λῃσῐ / μεγᾰ́λῃσῐν / μεγᾰ́λῃς / μεγᾰ́λαις megálēisi(n) / megálēis / megálais	μεγᾰ́λοισῐ / μεγᾰ́λοισῐν / μεγᾰ́λοις megáloisi(n) / megálois
Accusative		μέγᾰν mégan	μεγᾰ́λην megálēn	μέγᾰ méga		μεγᾰ́λω megálō	μεγᾰ́λᾱ megálā	μεγᾰ́λω megálō		μεγᾰ́λους megálous	μεγᾰ́λᾱς megálās	μεγᾰ́λᾰ megála
Vocative		μεγᾰ́λε / μέγᾰς megále / mégas	μεγᾰ́λη megálē	μέγᾰ méga		μεγᾰ́λω megálō	μεγᾰ́λᾱ megálā	μεγᾰ́λω megálō		μεγᾰ́λοι megáloi	μεγᾰ́λαι megálai	μεγᾰ́λᾰ megála
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		μεγᾰ́λως / μέγᾰ megálōs / méga				μείζων meízōn				μέγιστος mégistos
Notes:		Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Related terms

• μεγαίρω (megaírō)
• μεγάλος (megálos)

Descendants

• Byzantine Greek: μέγας (mégas)
  • Greek: μέγας (mégas)

References

• “μέγας”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “μέγας”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “μέγας”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• μέγας in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• μέγας in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “μέγας”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G3173 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • ample idem, page 28.
  • big idem, page 78.
  • bulky idem, page 103.
  • burly idem, page 105.
  • capacious idem, page 111.
  • commodious idem, page 148.
  • considerable idem, page 163.
  • distinct idem, page 241.
  • enormous idem, page 276.
  • extensive idem, page 296.
  • gigantic idem, page 359.
  • great idem, page 372.
  • heavy idem, page 393.
  • large idem, page 476.
  • loud idem, page 501.
  • lusty idem, page 505.
  • mighty idem, page 528.
  • palatial idem, page 589.
  • potent idem, page 629.
  • powerful idem, page 630.
  • resonant idem, page 703.
  • severe idem, page 759.
  • spacious idem, page 797.
  • stentorian idem, page 815.
  • stout idem, page 821.
  • strong idem, page 827.
  • sturdy idem, page 830.
  • substantial idem, page 832.
  • tall idem, page 854.
  • vast idem, page 945.
• Smyth, Herbert Weir (1920) “Part II: Inflection”, in A Greek grammar for colleges, Cambridge: American Book Company, § 311

Greek

Alternative forms

• μεγάλος (megálos, “big, great”) (common)

Etymology

From Ancient Greek μέγας, from Proto-Indo-European *méǵh₂s (“great”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈme.ɣas/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: μέ‧γας

Adjective

μέγας • (mégas) m (feminine μεγάλη, neuter μέγα)

1. (formal, pompous) great, very important
   • 1959 Odysseas Elytis. poem: Άξιον Εστί (To Axion Esti "It Is Worthy")

     ΑΥΤΟΣ
     ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας!

     AFTOS
     o kósmos o mikrós, o mégas!

     THIS
     the small world, the great!

     The Collected Poems of Odysseus Elytis @books.google

   είναι μέγας νομικός ― eínai mégas nomikós ― he is a great legal mind

   Synonym: τρανός (tranós)

   1. (ironically)

      είναι μέγας απατεών ― eínai mégas apateón ― he is a huge conman

      μέγα λάθος! ― méga láthos! ― big mistake!

2. (for important places and historical figures): with capital M → Μέγας (Mégas)

   Μέγας Αλέξανδρος / o Αλέξανδρος ο Μέγας ― Mégas Aléxandros / o Aléxandros o Mégas ― Alexander the Great

   Μεγάλη Αικατερίνη / η Αικατερίνη η Μεγάλη ― Megáli Aikateríni / i Aikateríni i Megáli ― Catherine the Great

Declension

• As in Ancient Greek

Derived terms

• μέγας είσαι Κύριε (mégas eísai Kýrie, “you are great, o Lord!”) (exclamation of surprise, disbelief)

Related terms

• μέγιστος (mégistos)
• μεγιστοποιώ (megistopoió)