παραρτήματα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.rarˈti.ma.ta/ → /pa.rarˈti.ma.ta/

• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.rarˈte̝.ma.ta/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.rarˈti.ma.ta/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.rarˈti.ma.ta/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.rarˈti.ma.ta/

Noun

πᾰρᾰρτήμᾰτᾰ • (parartḗmata) n

1. nominative accusative and vocative plural of πᾰρᾰ́ρτημᾰ (parártēma)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /pa.ɾaɾˈti.ma.ta/
• Hyphenation: πα‧ραρ‧τή‧μα‧τα

Noun

παραρτήματα • (parartímata) n

1. Nominative, accusative and vocative plural form of παράρτημα (parártima).