περίπλοκος

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): [pɛˈɾiplɔkɔs]
• Hyphenation: πε‧ρί‧πλο‧κος

Adjective

περίπλοκος • (períplokos) m (feminine περίπλοκη, neuter περίπλοκο)

1. complex, complicated

Declension

positive forms of περίπλοκος

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	περίπλοκος	περίπλοκη	περίπλοκο	περίπλοκοι	περίπλοκες	περίπλοκα
genitive	περίπλοκου	περίπλοκης	περίπλοκου	περίπλοκων	περίπλοκων	περίπλοκων
accusative	περίπλοκο	περίπλοκη	περίπλοκο	περίπλοκους	περίπλοκες	περίπλοκα
vocative	περίπλοκε	περίπλοκη	περίπλοκο	περίπλοκοι	περίπλοκες	περίπλοκα
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο περίπλοκος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο περίπλοκος (o pio períplokos), etc.)

degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	περιπλοκότερος	περιπλοκότερη	περιπλοκότερο	περιπλοκότεροι	περιπλοκότερες	περιπλοκότερα
genitive	περιπλοκότερου	περιπλοκότερης	περιπλοκότερου	περιπλοκότερων	περιπλοκότερων	περιπλοκότερων
accusative	περιπλοκότερο	περιπλοκότερη	περιπλοκότερο	περιπλοκότερους	περιπλοκότερες	περιπλοκότερα
vocative	περιπλοκότερε	περιπλοκότερη	περιπλοκότερο	περιπλοκότεροι	περιπλοκότερες	περιπλοκότερα
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο περιπλοκότερος", etc)
absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	περιπλοκότατος	περιπλοκότατη	περιπλοκότατο	περιπλοκότατοι	περιπλοκότατες	περιπλοκότατα
genitive	περιπλοκότατου	περιπλοκότατης	περιπλοκότατου	περιπλοκότατων	περιπλοκότατων	περιπλοκότατων
accusative	περιπλοκότατο	περιπλοκότατη	περιπλοκότατο	περιπλοκότατους	περιπλοκότατες	περιπλοκότατα
vocative	περιπλοκότατε	περιπλοκότατη	περιπλοκότατο	περιπλοκότατοι	περιπλοκότατες	περιπλοκότατα

Antonyms

• απλός (aplós, “simple, plain”)

Related terms

• περιπλέκω (peripléko, “to complicate, to entangle”)