στροφή

Ancient Greek

Pronunciation

• (5th BC Attic): IPA: /stropʰɛ͜ɛ́/

• (1st BC Egyptian): IPA: /stropʰéː/

• (4th AD Koine): IPA: /stroɸí/

• (10th AD Byzantine): IPA: /strofí/

• (15th AD Constantinopolitan): IPA: /stɾofí/

Noun

στροφή • (strophḗ) (genitive στροφῆς) f, first declension

1. turning
2. revolving
3. twisting

Inflection

First declension of στροφή, στροφῆς

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ στροφή	τὼ στροφᾱ́	αἱ στροφαί
Genitive	τῆς στροφῆς	τοῖν στροφαῖν	τῶν στροφῶν
Dative	τῇ στροφῇ	τοῖν στροφαῖν	ταῖς στροφαῖς
Accusative	τὴν στροφήν	τὼ στροφᾱ́	τὰς στροφᾱ́ς
Vocative	στροφή	στροφᾱ́	στροφαί

Related terms

Related terms

ἀμφιστροφή ἀναστροφή ἀνθυποστροφή ἀνταποστροφή ἀντεπιστροφή ἀντιπεριστροφή

ἀντιστροφή ἀποστροφή διαστροφή ἐκστροφή ἐνστροφή ἐπαναστροφή

ἐπιστροφή ἰσοστροφή καταστροφή μεταστροφή παραστροφή παρεκστροφή

παρεπιστροφή περιστροφή προκαταστροφή συναναστροφή συστροφή ὑποστροφή

Descendants

• English: boustrophedon, geostrophic, strophe

References

• Liddell & Scott, A Greek-English Lexicon

---

Greek

Noun

στροφή • (strofí) f (plural στροφές)

1. turning, turn, revolving, twisting (change of direction or orientation)
2. (music) verse, stanza

Declension

στροφή (strofí)

	singular	plural
nominative	στροφή	στροφές
genitive	στροφής	στροφών
accusative	στροφή	στροφές
vocative	στροφή	στροφές