συγκόπτω

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek συγκόπτω (sunkóptō). By surface analysis, συγ- (συν-) (“together”) +‎ κόπτω (“cut”).

Pronunciation

• IPA^(key): /siŋˈɡo.pto/
• Hyphenation: συ‧γκό‧πτω
• Old Hyphenation: συγ‧κό‧πτω

Verb

συγκόπτω • (sygkópto) (past συνέκοψα, passive συγκόπτομαι) found chiefly in the present tense more frequently in passive voice

1. to shorten, contract, abridge
2. (grammar, phonology, phonetics) to cut short a sound or syllable in or of a word with syncope

Conjugation

συγκόπτω   συγκόπτομαι   (chiefly in present tenses)

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	συγκόπτω	συγκόψω	συγκόπτομαι	συγκοπώ
2 sg	συγκόπτεις	συγκόψεις	συγκόπτεσαι	συγκοπείς
3 sg	συγκόπτει	συγκόψει	συγκόπτεται	συγκοπεί
1 pl	συγκόπτουμε, [‑ομε]	συγκόψουμε, [‑ομε]	συγκοπτόμαστε	συγκοπούμε
2 pl	συγκόπτετε	συγκόψετε	συγκόπτεστε, {συγκόπτεσθε}, [συγκοπτόσαστε]	συγκοπείτε
3 pl	συγκόπτουν[ε]	συγκόψουν(ε)	συγκόπτονται	συγκοπούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	[συνέκοπτα]1	[συνέκοψα]1	[συγκοπτόμουν]1	[συγκόπηκα]1
2 sg	συνέκοπτες	συνέκοψες	[συγκοπτόσουν]	συγκόπηκες
3 sg	συνέκοπτε	συνέκοψε	[συγκοπτόταν]	συγκόπηκε
1 pl	συγκόπταμε	συγκόψαμε	συγκοπτόμασταν, (‑όμαστε)	συγκοπήκαμε
2 pl	συγκόπτατε	συγκόψατε	συγκοπτόσασταν, (‑όσαστε)	συγκοπήκατε
3 pl	συνέκοπταν, συγκόπταν(ε)	συνέκοψαν, συγκόψαν(ε)	συγκόπτονταν	συγκόπηκαν, συγκοπήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα συγκόπτω ➤	θα συγκόψω ➤	θα συγκόπτομαι ➤	θα συγκοπώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα συγκόπτεις, …	θα συγκόψεις, …	θα συγκόπτεσαι, …	θα συγκοπείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … συγκόψει		έχω, έχεις, … συγκοπεί   είμαι, είσαι, … συγκεκομμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … συγκόψει		είχα, είχες, … συγκοπεί   ήμουν, ήσουν, … συγκεκομμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … συγκόψει		θα έχω, θα έχεις, … συγκοπεί   θα είμαι, θα είσαι, … συγκεκομμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	[σύγκοπτε]	[σύγκοψε]	—	συγκόψου
2 pl	συγκόπτετε	συγκόψτε	συγκόπτεστε, {συγκόπτεσθε}	συγκοπείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	συγκόπτοντας ➤		συγκοπτόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας συγκόψει ➤		συγκεκομμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	συγκόψει		συγκοπεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Imperfect and past tenses are rare.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• συγκεκομμένος (sygkekomménos, “who has been shortened”, passive perfect participle)
• συγκοπτόμενος (sygkoptómenos, “who is being shortened”, passive present participle)
• συγκοπή f (sygkopí, “syncope”)

• and see: κόπτω (kópto, “cut”)