τηλεφωνητής

Greek

Noun

τηλεφωνητής • (tilefonitís) m (plural τηλεφωνητές, feminine τηλεφωνήτρια)

1. (telecommunications) telephonist, telegraphist, operator
2. voicemail, answering machine (telephone device that records and transmits answers or information)

   Άφησε μήνυμα στον τηλεφωνητή σου.

   Áfise mínyma ston tilefonití sou.

   She left you a voicemail.

Declension

Declension of τηλεφωνητής

	singular	plural
nominative	τηλεφωνητής (tilefonitís)	τηλεφωνητές (tilefonités)
genitive	τηλεφωνητή (tilefonití)	τηλεφωνητών (tilefonitón)
accusative	τηλεφωνητή (tilefonití)	τηλεφωνητές (tilefonités)
vocative	τηλεφωνητή (tilefonití)	τηλεφωνητές (tilefonités)

Related terms

• see: τηλέφωνο n (tiléfono, “telephone”)

Further reading

• τηλεφωνητής, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language