τριβόμενος

Greek

Etymology

Present participle of τρίβω (trívo, “to rub”).

Adjective

τριβόμενος • (trivómenos) m (feminine τριβόμενη, neuter τριβόμενο)

1. (phonetics, phonology) fricative

   τριβόμενα σύμφωνα

   trivómena sýmfona

   fricative consonants

Declension

Declension of τριβόμενος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	τριβόμενος •	τριβόμενη •	τριβόμενο •	τριβόμενοι •	τριβόμενες •	τριβόμενα •
genitive	τριβόμενου •	τριβόμενης •	τριβόμενου •	τριβόμενων •	τριβόμενων •	τριβόμενων •
accusative	τριβόμενο •	τριβόμενη •	τριβόμενο •	τριβόμενους •	τριβόμενες •	τριβόμενα •
vocative	τριβόμενε •	τριβόμενη •	τριβόμενο •	τριβόμενοι •	τριβόμενες •	τριβόμενα •

See also

• κλειστός (kleistós)