дошман

Bashkir

Etymology

From Persian دشمن (došman).

Pronunciation

• IPA^(key): [dʊ̞ʂˈmɑn]
• Hyphenation: дош‧ман

Noun

дошман • (doşman)

1. enemy, foe

   Кисәге дуҫ бөгөн дошман булды.

   Kisəge duś bögön doşman buldı.

   Yesterday's friend today has turned enemy.

   Алйот дуҫтан аҡыллы дошман артыҡ.

   Alyot duśtan aqıllı doşman artıq.

   An intelligent enemy is better than a stupid friend.

Declension

Declension of дошман

	singular	plural
absolute	дошман (doşman)	дошмандар (doşmandar)
definite genitive	дошмандың (doşmandıñ)	дошмандарҙың (doşmandarźıñ)
dative	дошманға (doşmanğa)	дошмандарға (doşmandarğa)
definite accusative	дошманды (doşmandı)	дошмандарҙы (doşmandarźı)
locative	дошманда (doşmanda)	дошмандарҙа (doşmandarźa)
ablative	дошмандан (doşmandan)	дошмандарҙан (doşmandarźan)

Synonyms

• (enemy in war) яу (yaw)

Tatar

Noun

дошман • (doşman)

1. opponent, enemy.