дуңғыҙ

Bashkir

Дуңғыҙ.

Etymology

From Proto-Common Turkic *toŋuz (“pig”).

Pronunciation

• IPA^(key): [duŋˈɢɯ̞ð]
• Hyphenation: дуң‧ғыҙ

Noun

дуңғыҙ • (duñğıź)

1. pig, swine

Declension

Declension of дуңғыҙ

	singular	plural
absolute	дуңғыҙ (duñğıź)	дуңғыҙҙар (duñğıźźar)
definite genitive	дуңғыҙҙың (duñğıźźıñ)	дуңғыҙҙарҙың (duñğıźźarźıñ)
dative	дуңғыҙға (duñğıźğa)	дуңғыҙҙарға (duñğıźźarğa)
definite accusative	дуңғыҙҙы (duñğıźźı)	дуңғыҙҙарҙы (duñğıźźarźı)
locative	дуңғыҙҙа (duñğıźźa)	дуңғыҙҙарҙа (duñğıźźarźa)
ablative	дуңғыҙҙан (duñğıźźan)	дуңғыҙҙарҙан (duñğıźźarźan)

Synonyms

• сусҡа (susqa)