начальничий

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Russian[edit]

Etymology[edit]

нача́льник (načálʹnik) +‎ -ий (-ij)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [nɐˈt͡ɕælʲnʲɪt͡ɕɪj]

Adjective[edit]

нача́льничий (načálʹničij)

  1. (colloquial) overbearing, imperious
    Synonym: нача́льнический (načálʹničeskij)

Declension[edit]