никне
Macedonian
Etymology
From Proto-Slavic *niknǫti (“to arise”).
Verb
никне • (nikne) third-singular present, pf (imperfective никнува)
- (intransitive) to sprout
Conjugation
Conjugation of никне (perfective, present in -е)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | никнел | никнал | adjectival participle | никнат | ||
| feminine | никнела | никнала | adverbial participle | — | ||
| neuter | никнело | никнало | verbal noun | — | ||
| plural | никнеле | никнале | perfect participle | никнато | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | никнам | никнев | никнав | — | ||
| 2nd singular | никнеш | никнеше | никна | никни | ||
| 3rd singular | никне | никнеше | никна | — | ||
| 1st plural | никнеме | никневме | никнавме | — | ||
| 2nd plural | никнете | никневте | никнавте | никнете | ||
| 3rd plural | никнат | никнеа | никнаа | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум никнал | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
| има-perfect | имам никнато | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев никнал | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав никнато | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал никнато | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе никнам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам никнато | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе никнев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав никнато | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум никнел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал никнато | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би никнал | би + aorist l-participle | ||||
| има-conditional | би имал никнато | conditional of има + perfect participle | ||||