сълъ

Old Church Slavonic

сълъ

Etymology

From Proto-Slavic *sъlъ.

Noun

сълъ • (sŭlŭ) m

1. emissary
   • from Vita Constantini, 0800200-0800230:

     Прꙇидоше же сьли къ цароу ѡть Козарь, глаголюще: ꙗко испрьва ѥдиного бога знаѥмь, иже ѥсть надь въсѣми, и томоу се кланꙗѥмь на въстокь.

     Priidoše že sĭli kŭ caru otĭ Kozarĭ, glagoljušte: jako isprĭva jedinogo boga znajemĭ, iže jestĭ nadĭ vŭsěmi, i tomu se klanjajemĭ na vŭstokĭ.

     And then to the Emperor came emissaries from the Khazars, saying: From the beginning we have known one God who is above all, and worshipped Him facing east.

2. messenger

Declension

Declension of сълъ (o-stem)

	singular	dual	plural
nominative	сълъ sŭlŭ	съла sŭla	съли sŭli
genitive	съла sŭla	сълоу sŭlu	сълъ sŭlŭ
dative	сълоу sŭlu	сълома sŭloma	съломъ sŭlomŭ
accusative	сълъ sŭlŭ	съла sŭla	сълꙑ sŭly
instrumental	съломъ sŭlomŭ	сълома sŭloma	сълꙑ sŭly
locative	сълѣ sŭlě	сълоу sŭlu	сълѣхъ sŭlěxŭ
vocative	съле sŭle	съла sŭla	съли sŭli

Related terms

• сълати (sŭlati)
• посълати (posŭlati)