արքայութիւն
Jump to navigation
Jump to search
Old Armenian[edit]
Etymology[edit]
արքայ (arkʿay, “king”) + -ութիւն (-utʿiwn)
Noun[edit]
արքայութիւն • (arkʿayutʿiwn)
Declension[edit]
n-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | արքայութիւն (arkʿayutʿiwn) | արքայութիւնք (arkʿayutʿiwnkʿ) | |
genitive | արքայութեան (arkʿayutʿean) | արքայութեանց (arkʿayutʿeancʿ) | |
dative | արքայութեան (arkʿayutʿean) | արքայութեանց (arkʿayutʿeancʿ) | |
accusative | արքայութիւն (arkʿayutʿiwn) | արքայութիւնս (arkʿayutʿiwns) | |
ablative | արքայութենէ (arkʿayutʿenē) | արքայութեանց (arkʿayutʿeancʿ) | |
instrumental | արքայութեամբ (arkʿayutʿeamb) | արքայութեամբք (arkʿayutʿeambkʿ) | |
locative | արքայութեան (arkʿayutʿean) | արքայութիւնս (arkʿayutʿiwns) |
Descendants[edit]
- → Armenian: արքայություն (arkʿayutʿyun)
References[edit]
- Petrosean, Matatʿeay (1879) “արքայութիւն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy