վախճանվել

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian վախճանիմ (vaxčanim).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

վախճանվել (vaxčanvel) (traditional orthography spelling վախճանուել or վախճանճւել)

  1. to die, to pass away

Inflection

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative վախճանվել (vaxčanvel)
dative վախճանվելու (vaxčanvelu)
ablative վախճանվելուց (vaxčanvelucʻ)
instrumental վախճանվելով (vaxčanvelov)
locative վախճանվելում (vaxčanvelum)
definite forms
nominative վախճանվելը/վախճանվելն (vaxčanvelə/vaxčanveln)
dative վախճանվելուն (vaxčanvelun)
1st person possessive forms (my)
nominative վախճանվելս (vaxčanvels)
dative վախճանվելուս (vaxčanvelus)
ablative վախճանվելուցս (vaxčanvelucʻs)
instrumental վախճանվելովս (vaxčanvelovs)
locative վախճանվելումս (vaxčanvelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative վախճանվելդ (vaxčanveld)
dative վախճանվելուդ (vaxčanvelud)
ablative վախճանվելուցդ (vaxčanvelucʻd)
instrumental վախճանվելովդ (vaxčanvelovd)
locative վախճանվելումդ (vaxčanvelumd)