اعتدال

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Arabic[edit]

Root
ع د ل (ʕ-d-l)

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

اِعْتِدَال (iʕtidālm (plural اِعْتِدَالَات (iʕtidālāt))

  1. (uncountable) verbal noun of اِعْتَدَلَ (iʕtadala) (form VIII)
  2. moderation; mildness
  3. (astronomy) equinox

Declension[edit]

Ottoman Turkish[edit]

Etymology[edit]

From Arabic اِعْتِدَال (iʕtidāl).

Noun[edit]

اعتدال (itidal)

  1. moderation, temperance
    • 1927 October, Mustafa Kemal Atatürk, Nutuk[1], page 40:
      بوراده‌كی ، اعتدال كلمه‌سندن ، مقصدك نه اوله‌بیله‌جكنك تفسیرینی ارباب اذعانه ترك ایدرم.
      Buradaki, itidal kelimesinden, maksadın ne olabileceğinin tefsirini erbab-ı izana terk ederim.
      (please add an English translation of this quotation)

Descendants[edit]

  • Turkish: itidal

Persian[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Arabic اِعْتِدَال (iʕtidāl).

Pronunciation[edit]

 

Readings
Classical reading? i'tiḏāl
Dari reading? e'tidāl
Iranian reading? e'tedâl
Tajik reading? eʾtidol

Noun[edit]

Dari اعتدال
Iranian Persian
Tajik иътидол

اعتدال (e'tedâl)

  1. moderation; mildness; equanimity
    Synonyms: تعادل (ta'âdol), تساوی (tasâvi)
    حفظ اعتدالhefz-e e'tedâlkeeping one's composure
  2. (astronomy) equinox
    اعتدال بهاریe'tedâl-e bahârispring equinox
    اعتدال پاییزیe'tedâl-e pâyiziautumn equinox