انقرض

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: أنقرض

Arabic[edit]

Etymology[edit]

Root
ق ر ض (q-r-ḍ)

Compare قَرَضَ (qaraḍa, to die).

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

اِنْقَرَضَ (inqaraḍa) VII, non-past يَنْقَرِضُ‎ (yanqariḍu)

  1. to die out, become extinguished, perish
  2. (intransitive) to terminate, expire (of time)

Conjugation[edit]

References[edit]

Hijazi Arabic[edit]

Root
ق ر ض
2 terms

Etymology[edit]

From Arabic اِنْقَرَضَ (inqaraḍa).

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

انقرض (angaraḍ) VII (non-past يِنْقَرِض (yingariḍ))

  1. to die out, become extinguished, perish, to become extinct

Conjugation[edit]

    Conjugation of انقرض (angaraḍ)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m انقرضت (angaraḍt) انقرضت (angaraḍt) انقرض (angaraḍ) انقرضنا (angaraḍna) انقرضتوا (angaraḍtu) انقرضوا (angaraḍu)
f انقرضتي (angaraḍti) انقرضت (angaraḍat)
non-past m أنقرض (angariḍ) تنقرض (tingariḍ) ينقرض (yingariḍ) ننقرض (ningariḍ) تنقرضوا (tingarḍu) ينقرضوا (yingarḍu)
f تنقرضي (tingarḍi) تنقرض (tingariḍ)
imperative m انقرض (angariḍ) انقرضوا (angarḍu)
f انقرضي (angarḍi)