اورن

Old Anatolian Turkish

Etymology 1

Traditionally derived from اورـ (evür-, “to spin”) +‎ ـن (-en).

Alternative forms

• اوران (evran)

Noun

اورن • (evren) (definite accusative اورنى (evreni), plural اورنلر (evrenler))

1. dragon, serpent

   Synonym: اژدها (ejdehā)

   • 14th Century, Ferhat ile Şirin:

     (please add the primary text of this quotation)

     gök sanduġuŋ bir evren imiş cān sitān senüŋ
     yer dẹdigüŋ cihān yudıcı ejderhāyimiş

     what you thought was the sky was actually a life-ender serpent
     what you thought was the earth was actually a world-eater dragon

Descendants

• Azerbaijani: Əbrən
• Gagauz: evrem
• Ottoman Turkish: اورن (evren)
  • Turkish: Evren, (dialectal) evren (“serpent”)
• → Turkish: evren (“universe”) (learned)
  • → Gagauz: evren

Further reading

• Kanar, Mehmet (2018), “evren”, in Eski Anadolu Türkçesi Sözlüğü [Old Anatolian Turkish Dictionary] (in Turkish), 2nd edition, Istanbul: Say Yayınları, page 265
• “evren”, in XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)‎^[1] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1977
• “ƏVRƏN” in Obastan.com.

Etymology 2

Inherited from Early Old Oghuz اُرَنْ (ʾuran /⁠ören⁠/), from Middle Persian [Book Pahlavi needed] (ʾwylʾn' /⁠awērān⁠/). Doublet of ویران (vīrān).

Noun

اورن • (ören) (definite accusative اورنی (öreni), plural اورنلر (örenler))

1. ruin

   Synonyms: ویرانه (vīrāne), خرابه (ḫerābe)

Adjective

اورن • (ören)

1. ruined, dilapidated, desolated

   Synonyms: ویران (vīrān), خراب (ḫerāb)

2. bad

   Synonym: یاوز (yavuz)

Derived terms

• اورن ایلمك (ören eylemek, “to demolish, to ruin”)
• اورن قلمق (ören qılmaq, “to ruin, to desolate”)
• اورن یر (ören yér, “ruin”)
• اوی اورن (ẹvi ören, “damned, cursed”)

Descendants

• Azerbaijani: örən
• Ottoman Turkish: اورن (ören)
  • Turkish: ören

Further reading

• Kanar, Mehmet (2018), Eski Anadolu Türkçesi Sözlüğü [Old Anatolian Turkish Dictionary] (in Turkish), 2nd edition, Istanbul: Say Yayınları, page 572
• “ören”, in XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)‎^[2] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1977
• Taş, İbrahim (2015), “ören”, in Süheyl ü Nev-Bahārda Eskicil Öğeler [Archaic Elements in Süheyl ü Nev-Bahār], Ankara: Türk Dil Kurumu, →ISBN, page 78