Jump to content

كلف

From Wiktionary, the free dictionary
See also: کلف and گلف

Arabic

[edit]
Root
ك ل ف (k l f)
7 terms

Etymology 1

[edit]

    Pronunciation

    [edit]

    Verb

    [edit]

    كَلِفَ (kalifa) I (non-past يَكْلَفُ (yaklafu), verbal noun كَلَف (kalaf))

    1. to spend zeal, pains and costs, to be eager (on a thing)
    2. to be or fall in love, to like (بِ (bi) something), to be very attached (بِ (bi) to)
    3. to get melasmata, to get irregular brown-reddish spots (of the face)
    Conjugation
    [edit]
    Conjugation of كَلِفَ (I, sound, i ~ a, impersonal passive, verbal noun كَلَف)
    verbal noun
    الْمَصْدَر
    كَلَف
    kalaf
    active participle
    اِسْم الْفَاعِل
    كَلِف
    kalif
    passive participle
    اِسْم الْمَفْعُول
    مَكْلُوف
    maklūf
    active voice
    الْفِعْل الْمَعْلُوم
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m كَلِفْتُ
    kaliftu
    كَلِفْتَ
    kalifta
    كَلِفَ
    kalifa
    كَلِفْتُمَا
    kaliftumā
    كَلِفَا
    kalifā
    كَلِفْنَا
    kalifnā
    كَلِفْتُمْ
    kaliftum
    كَلِفُوا
    kalifū
    f كَلِفْتِ
    kalifti
    كَلِفَتْ
    kalifat
    كَلِفَتَا
    kalifatā
    كَلِفْتُنَّ
    kaliftunna
    كَلِفْنَ
    kalifna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أَكْلَفُ
    ʔaklafu
    تَكْلَفُ
    taklafu
    يَكْلَفُ
    yaklafu
    تَكْلَفَانِ
    taklafāni
    يَكْلَفَانِ
    yaklafāni
    نَكْلَفُ
    naklafu
    تَكْلَفُونَ
    taklafūna
    يَكْلَفُونَ
    yaklafūna
    f تَكْلَفِينَ
    taklafīna
    تَكْلَفُ
    taklafu
    تَكْلَفَانِ
    taklafāni
    تَكْلَفْنَ
    taklafna
    يَكْلَفْنَ
    yaklafna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أَكْلَفَ
    ʔaklafa
    تَكْلَفَ
    taklafa
    يَكْلَفَ
    yaklafa
    تَكْلَفَا
    taklafā
    يَكْلَفَا
    yaklafā
    نَكْلَفَ
    naklafa
    تَكْلَفُوا
    taklafū
    يَكْلَفُوا
    yaklafū
    f تَكْلَفِي
    taklafī
    تَكْلَفَ
    taklafa
    تَكْلَفَا
    taklafā
    تَكْلَفْنَ
    taklafna
    يَكْلَفْنَ
    yaklafna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أَكْلَفْ
    ʔaklaf
    تَكْلَفْ
    taklaf
    يَكْلَفْ
    yaklaf
    تَكْلَفَا
    taklafā
    يَكْلَفَا
    yaklafā
    نَكْلَفْ
    naklaf
    تَكْلَفُوا
    taklafū
    يَكْلَفُوا
    yaklafū
    f تَكْلَفِي
    taklafī
    تَكْلَفْ
    taklaf
    تَكْلَفَا
    taklafā
    تَكْلَفْنَ
    taklafna
    يَكْلَفْنَ
    yaklafna
    imperative
    الْأَمْر
    m اِكْلَفْ
    iklaf
    اِكْلَفَا
    iklafā
    اِكْلَفُوا
    iklafū
    f اِكْلَفِي
    iklafī
    اِكْلَفْنَ
    iklafna
    passive voice
    الْفِعْل الْمَجْهُول
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m كُلِفَ
    kulifa
    f
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m يُكْلَفُ
    yuklafu
    f
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m يُكْلَفَ
    yuklafa
    f
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m يُكْلَفْ
    yuklaf
    f

    Etymology 2

    [edit]

      Pronunciation

      [edit]

      Verb

      [edit]

      كَلَّفَ (kallafa) II (non-past يُكَلِّفُ (yukallifu), verbal noun تَكْلِيف (taklīf) or تَكْلِفَة (taklifa))

      1. to entrust ([transitive] someone [transitive or بِ (bi)] with something), to impose (a matter on someone)
      2. (ditransitive) to assign (someone a task)
        • 609–632 CE, Qur'an, 2:286:
          لَا يُكَلِّفُ ٱللّٰهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا
          yukallifu llāhu nafsan ʔillā wusʕahā
          Allah burdens not a person beyond his scope.
      3. to molest, to make difficulties for, to trouble
      4. (ditransitive) to cost (someone something)
        هٰذَا سَيُكَلِّفُكَ كَثِيرًا
        hāḏā sayukallifuka kaṯīran
        It will cost you a lot.
      Conjugation
      [edit]
      Conjugation of كَلَّفَ (II, sound, full passive, verbal nouns تَكْلِيف, تَكْلِفَة)
      verbal noun
      الْمَصْدَر
      تَكْلِيف, تَكْلِفَة
      taklīf, taklifa
      active participle
      اِسْم الْفَاعِل
      مُكَلِّف
      mukallif
      passive participle
      اِسْم الْمَفْعُول
      مُكَلَّف
      mukallaf
      active voice
      الْفِعْل الْمَعْلُوم
      singular
      الْمُفْرَد
      dual
      الْمُثَنَّى
      plural
      الْجَمْع
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      past (perfect) indicative
      الْمَاضِي
      m كَلَّفْتُ
      kallaftu
      كَلَّفْتَ
      kallafta
      كَلَّفَ
      kallafa
      كَلَّفْتُمَا
      kallaftumā
      كَلَّفَا
      kallafā
      كَلَّفْنَا
      kallafnā
      كَلَّفْتُمْ
      kallaftum
      كَلَّفُوا
      kallafū
      f كَلَّفْتِ
      kallafti
      كَلَّفَتْ
      kallafat
      كَلَّفَتَا
      kallafatā
      كَلَّفْتُنَّ
      kallaftunna
      كَلَّفْنَ
      kallafna
      non-past (imperfect) indicative
      الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
      m أُكَلِّفُ
      ʔukallifu
      تُكَلِّفُ
      tukallifu
      يُكَلِّفُ
      yukallifu
      تُكَلِّفَانِ
      tukallifāni
      يُكَلِّفَانِ
      yukallifāni
      نُكَلِّفُ
      nukallifu
      تُكَلِّفُونَ
      tukallifūna
      يُكَلِّفُونَ
      yukallifūna
      f تُكَلِّفِينَ
      tukallifīna
      تُكَلِّفُ
      tukallifu
      تُكَلِّفَانِ
      tukallifāni
      تُكَلِّفْنَ
      tukallifna
      يُكَلِّفْنَ
      yukallifna
      subjunctive
      الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
      m أُكَلِّفَ
      ʔukallifa
      تُكَلِّفَ
      tukallifa
      يُكَلِّفَ
      yukallifa
      تُكَلِّفَا
      tukallifā
      يُكَلِّفَا
      yukallifā
      نُكَلِّفَ
      nukallifa
      تُكَلِّفُوا
      tukallifū
      يُكَلِّفُوا
      yukallifū
      f تُكَلِّفِي
      tukallifī
      تُكَلِّفَ
      tukallifa
      تُكَلِّفَا
      tukallifā
      تُكَلِّفْنَ
      tukallifna
      يُكَلِّفْنَ
      yukallifna
      jussive
      الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
      m أُكَلِّفْ
      ʔukallif
      تُكَلِّفْ
      tukallif
      يُكَلِّفْ
      yukallif
      تُكَلِّفَا
      tukallifā
      يُكَلِّفَا
      yukallifā
      نُكَلِّفْ
      nukallif
      تُكَلِّفُوا
      tukallifū
      يُكَلِّفُوا
      yukallifū
      f تُكَلِّفِي
      tukallifī
      تُكَلِّفْ
      tukallif
      تُكَلِّفَا
      tukallifā
      تُكَلِّفْنَ
      tukallifna
      يُكَلِّفْنَ
      yukallifna
      imperative
      الْأَمْر
      m كَلِّفْ
      kallif
      كَلِّفَا
      kallifā
      كَلِّفُوا
      kallifū
      f كَلِّفِي
      kallifī
      كَلِّفْنَ
      kallifna
      passive voice
      الْفِعْل الْمَجْهُول
      singular
      الْمُفْرَد
      dual
      الْمُثَنَّى
      plural
      الْجَمْع
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      past (perfect) indicative
      الْمَاضِي
      m كُلِّفْتُ
      kulliftu
      كُلِّفْتَ
      kullifta
      كُلِّفَ
      kullifa
      كُلِّفْتُمَا
      kulliftumā
      كُلِّفَا
      kullifā
      كُلِّفْنَا
      kullifnā
      كُلِّفْتُمْ
      kulliftum
      كُلِّفُوا
      kullifū
      f كُلِّفْتِ
      kullifti
      كُلِّفَتْ
      kullifat
      كُلِّفَتَا
      kullifatā
      كُلِّفْتُنَّ
      kulliftunna
      كُلِّفْنَ
      kullifna
      non-past (imperfect) indicative
      الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
      m أُكَلَّفُ
      ʔukallafu
      تُكَلَّفُ
      tukallafu
      يُكَلَّفُ
      yukallafu
      تُكَلَّفَانِ
      tukallafāni
      يُكَلَّفَانِ
      yukallafāni
      نُكَلَّفُ
      nukallafu
      تُكَلَّفُونَ
      tukallafūna
      يُكَلَّفُونَ
      yukallafūna
      f تُكَلَّفِينَ
      tukallafīna
      تُكَلَّفُ
      tukallafu
      تُكَلَّفَانِ
      tukallafāni
      تُكَلَّفْنَ
      tukallafna
      يُكَلَّفْنَ
      yukallafna
      subjunctive
      الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
      m أُكَلَّفَ
      ʔukallafa
      تُكَلَّفَ
      tukallafa
      يُكَلَّفَ
      yukallafa
      تُكَلَّفَا
      tukallafā
      يُكَلَّفَا
      yukallafā
      نُكَلَّفَ
      nukallafa
      تُكَلَّفُوا
      tukallafū
      يُكَلَّفُوا
      yukallafū
      f تُكَلَّفِي
      tukallafī
      تُكَلَّفَ
      tukallafa
      تُكَلَّفَا
      tukallafā
      تُكَلَّفْنَ
      tukallafna
      يُكَلَّفْنَ
      yukallafna
      jussive
      الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
      m أُكَلَّفْ
      ʔukallaf
      تُكَلَّفْ
      tukallaf
      يُكَلَّفْ
      yukallaf
      تُكَلَّفَا
      tukallafā
      يُكَلَّفَا
      yukallafā
      نُكَلَّفْ
      nukallaf
      تُكَلَّفُوا
      tukallafū
      يُكَلَّفُوا
      yukallafū
      f تُكَلَّفِي
      tukallafī
      تُكَلَّفْ
      tukallaf
      تُكَلَّفَا
      tukallafā
      تُكَلَّفْنَ
      tukallafna
      يُكَلَّفْنَ
      yukallafna

      Etymology 3

      [edit]

        Pronunciation

        [edit]

        Noun

        [edit]

        كَلَف (kalafm (plural أَكْلَاف (ʔaklāf))

        1. verbal noun of كَلِفَ (kalifa) (form I)
        2. pains and care taken
        3. amorousness
        4. melasmata, pathologically melanized skin portions
          • a. 1283, Abū Yahyā Zakariyāʾ ibn Muhammad al-Qazwīnīy, edited by Ferdinand Wüstenfeld, عجائب المخلوقات وغرائب الموجودات [ʿajāʾib al-maḵlūqāt wa-ḡarāʾib al-mawjūdāt][1], Göttingen: Verlag der Dieterichschen Buchhandlung, published 1849, →DOI, page 249:
            بان شجرة معروفة لها ثمرة حبّها أكبر من الحمص مائل إلى البياض طيب الرائحة وله لبّ دهني قال الشيخ الرئيس إنه ينفع من البرص والكلف والبهق وآثار القروح وينفع من الثآليل أيضا في المراهم وطبخه ينفع من وجع الأسنان مضمضة وقال غيره ينفع من الجرب ويقطع الرعاف.
            The ben is a well-known tree with a fruit the grains of which are larger than chickpeas with a tendency towards white and a nice smell and an oily pulp about which Šayḵ ar-Raʾīs says that it helps against leprosy and melasmata and vitiligo and traces of ulcers and it helps against warts, too, and the salves and decocts applied by bandage are useful against toothache, and another author said it relives scabies and staunches nosebleed.
        5. spots on the sun or moon etc.
        Declension
        [edit]
        Declension of noun كَلَف (kalaf)
        singular basic singular triptote
        indefinite definite construct
        informal كَلَف
        kalaf
        الْكَلَف
        al-kalaf
        كَلَف
        kalaf
        nominative كَلَفٌ
        kalafun
        الْكَلَفُ
        al-kalafu
        كَلَفُ
        kalafu
        accusative كَلَفًا
        kalafan
        الْكَلَفَ
        al-kalafa
        كَلَفَ
        kalafa
        genitive كَلَفٍ
        kalafin
        الْكَلَفِ
        al-kalafi
        كَلَفِ
        kalafi
        dual indefinite definite construct
        informal كَلَفَيْن
        kalafayn
        الْكَلَفَيْن
        al-kalafayn
        كَلَفَيْ
        kalafay
        nominative كَلَفَانِ
        kalafāni
        الْكَلَفَانِ
        al-kalafāni
        كَلَفَا
        kalafā
        accusative كَلَفَيْنِ
        kalafayni
        الْكَلَفَيْنِ
        al-kalafayni
        كَلَفَيْ
        kalafay
        genitive كَلَفَيْنِ
        kalafayni
        الْكَلَفَيْنِ
        al-kalafayni
        كَلَفَيْ
        kalafay
        plural basic broken plural triptote
        indefinite definite construct
        informal أَكْلَاف
        ʔaklāf
        الْأَكْلَاف
        al-ʔaklāf
        أَكْلَاف
        ʔaklāf
        nominative أَكْلَافٌ
        ʔaklāfun
        الْأَكْلَافُ
        al-ʔaklāfu
        أَكْلَافُ
        ʔaklāfu
        accusative أَكْلَافًا
        ʔaklāfan
        الْأَكْلَافَ
        al-ʔaklāfa
        أَكْلَافَ
        ʔaklāfa
        genitive أَكْلَافٍ
        ʔaklāfin
        الْأَكْلَافِ
        al-ʔaklāfi
        أَكْلَافِ
        ʔaklāfi

        Etymology 4

        [edit]

          Pronunciation

          [edit]

          Adjective

          [edit]

          كَلِف (kalif)

          1. amorously attracted
          Declension
          [edit]
          Declension of adjective كَلِف (kalif)
          singular masculine feminine
          basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
          indefinite definite indefinite definite
          informal كَلِف
          kalif
          الْكَلِف
          al-kalif
          كَلِفَة
          kalifa
          الْكَلِفَة
          al-kalifa
          nominative كَلِفٌ
          kalifun
          الْكَلِفُ
          al-kalifu
          كَلِفَةٌ
          kalifatun
          الْكَلِفَةُ
          al-kalifatu
          accusative كَلِفًا
          kalifan
          الْكَلِفَ
          al-kalifa
          كَلِفَةً
          kalifatan
          الْكَلِفَةَ
          al-kalifata
          genitive كَلِفٍ
          kalifin
          الْكَلِفِ
          al-kalifi
          كَلِفَةٍ
          kalifatin
          الْكَلِفَةِ
          al-kalifati
          dual masculine feminine
          indefinite definite indefinite definite
          informal كَلِفَيْن
          kalifayn
          الْكَلِفَيْن
          al-kalifayn
          كَلِفَتَيْن
          kalifatayn
          الْكَلِفَتَيْن
          al-kalifatayn
          nominative كَلِفَانِ
          kalifāni
          الْكَلِفَانِ
          al-kalifāni
          كَلِفَتَانِ
          kalifatāni
          الْكَلِفَتَانِ
          al-kalifatāni
          accusative كَلِفَيْنِ
          kalifayni
          الْكَلِفَيْنِ
          al-kalifayni
          كَلِفَتَيْنِ
          kalifatayni
          الْكَلِفَتَيْنِ
          al-kalifatayni
          genitive كَلِفَيْنِ
          kalifayni
          الْكَلِفَيْنِ
          al-kalifayni
          كَلِفَتَيْنِ
          kalifatayni
          الْكَلِفَتَيْنِ
          al-kalifatayni
          plural masculine feminine
          plural unknown sound feminine plural
          indefinite definite indefinite definite
          informal ? ? كَلِفَات
          kalifāt
          الْكَلِفَات
          al-kalifāt
          nominative ? ? كَلِفَاتٌ
          kalifātun
          الْكَلِفَاتُ
          al-kalifātu
          accusative ? ? كَلِفَاتٍ
          kalifātin
          الْكَلِفَاتِ
          al-kalifāti
          genitive ? ? كَلِفَاتٍ
          kalifātin
          الْكَلِفَاتِ
          al-kalifāti

          South Levantine Arabic

          [edit]

          Etymology

          [edit]

          From Arabic كَلَّفَ (kallafa).

          Pronunciation

          [edit]
          • IPA(key): /kal.laf/, [ˈkal.laf]
          • Audio (al-Lidd):(file)

          Verb

          [edit]

          كلّف (kallaf) II (present بكلّف (bikallef))

          1. to cost
          2. to commission, to entrust (someone) with a task

          Conjugation

          [edit]
          Conjugation of كلف
          singular plural
          1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
          past m كلّفت (kallaft) كلّفت (kallaft) كلّف (kallaf) كلّفنا (kallafna) كلّفتو (kallaftu) كلّفو (kallafu)
          f كلّفتي (kallafti) كلّفت (kallafat)
          present m بكلّف (bakallif) بتكلّف (bitkallif) بكلّف (bikallif) منكلّف (minkallif) بتكلّفو (bitkallfu) بكلّفو (bikallfu)
          f بتكلّفي (bitkallfi) بتكلّف (bitkallif)
          subjunctive m اكلّف (akallif) تكلّف (tkallif) يكلّف (ykallif) نكلّف (nkallif) تكلّفو (tkallfu) يكلّفو (ykallfu)
          f تكلّفي (tkallfi) تكلّف (tkallif)
          imperative m كلّف (kallif) كلّفو (kallfu)
          f كلّفي (kallfi)