अविद्या

Sanskrit

अ- (a-, “no”) +‎ विद्या (vidyā́, “knowledge”)

अविद्या • (ávidyā) stem, f

Feminine ā-stem declension of अविद्या
	singular	dual	plural
nominative	अविद्या (ávidyā)	अविद्ये (ávidye)	अविद्याः (ávidyāḥ)
accusative	अविद्याम् (ávidyām)	अविद्ये (ávidye)	अविद्याः (ávidyāḥ)
instrumental	अविद्यया (ávidyayā) अविद्या¹ (ávidyā¹)	अविद्याभ्याम् (ávidyābhyām)	अविद्याभिः (ávidyābhiḥ)
dative	अविद्यायै (ávidyāyai)	अविद्याभ्याम् (ávidyābhyām)	अविद्याभ्यः (ávidyābhyaḥ)
ablative	अविद्यायाः (ávidyāyāḥ) अविद्यायै² (ávidyāyai²)	अविद्याभ्याम् (ávidyābhyām)	अविद्याभ्यः (ávidyābhyaḥ)
genitive	अविद्यायाः (ávidyāyāḥ) अविद्यायै² (ávidyāyai²)	अविद्ययोः (ávidyayoḥ)	अविद्यानाम् (ávidyānām)
locative	अविद्यायाम् (ávidyāyām)	अविद्ययोः (ávidyayoḥ)	अविद्यासु (ávidyāsu)
vocative	अविद्ये (ávidye)	अविद्ये (ávidye)	अविद्याः (ávidyāḥ)

Monier Williams (1899) “अविद्या”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 0108.