गल

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-European *gʷel- (“throat”). Cognate with Latin gula (“throat”) (whence English gullet), Persian گلو (galu, “throat”), Russian глотка (glotka), Old Armenian կուլ- (kul-).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɡɐ.lɐ/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ɡɐ.l̪ɐ/

Noun

गल • (gala) stem, m

1. throat
2. neck

Declension

Masculine a-stem declension of गल

	singular	dual	plural
nominative	गलः (galaḥ)	गलौ (galau)	गलाः (galāḥ)
accusative	गलम् (galam)	गलौ (galau)	गलान् (galān)
instrumental	गलेन (galena)	गलाभ्याम् (galābhyām)	गलैः (galaiḥ)
dative	गलाय (galāya)	गलाभ्याम् (galābhyām)	गलेभ्यः (galebhyaḥ)
ablative	गलात् (galāt)	गलाभ्याम् (galābhyām)	गलेभ्यः (galebhyaḥ)
genitive	गलस्य (galasya)	गलयोः (galayoḥ)	गलानाम् (galānām)
locative	गले (gale)	गलयोः (galayoḥ)	गलेषु (galeṣu)
vocative	गल (gala)	गलौ (galau)	गलाः (galāḥ)

Descendants

• Assamese: গল (gol)
• Bengali: গলা (gola)
• Gujarati: ગળું (gaḷũ)
• Hindi: गला (galā)
• Kannada: ಗಂಟಲು (gaṇṭalu)
• Konkani: गळो (gaḷô)
• Marathi: गळा (gaḷā)
• Punjabi: ਗਲ਼ਾ (gaḷā), ਗਲ਼ (gaḷa)
• Rohingya: gola
• Sylheti: ꠉꠟꠣ (gola)
• → Telugu: గళము (gaḷamu), గొంతు (gontu)
• Sindhi: गलो (galo)

References

• Monier Williams (1899) “गल”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 350.