प्रज्ञान

Sanskrit

Etymology

From प्र- (pra-) + ज्ञान (jñāna).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /pɾɐd͡ʑ.ɲɑ́ː.nɐ/
• (Classical) IPA^(key): /pɾɐd͡ʑˈɲɑː.n̪ɐ/

Noun

प्रज्ञान • (prajñā́na) stem, n

1. knowledge, wisdom, intelligence, discrimination
2. a distinctive mark, token of recognition, any mark or sign or characteristic

Declension

Neuter a-stem declension of प्रज्ञान (prajñā́na)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	प्रज्ञानम् prajñā́nam	प्रज्ञाने prajñā́ne	प्रज्ञानानि / प्रज्ञाना¹ prajñā́nāni / prajñā́nā¹
Vocative	प्रज्ञान prájñāna	प्रज्ञाने prájñāne	प्रज्ञानानि / प्रज्ञाना¹ prájñānāni / prájñānā¹
Accusative	प्रज्ञानम् prajñā́nam	प्रज्ञाने prajñā́ne	प्रज्ञानानि / प्रज्ञाना¹ prajñā́nāni / prajñā́nā¹
Instrumental	प्रज्ञानेन prajñā́nena	प्रज्ञानाभ्याम् prajñā́nābhyām	प्रज्ञानैः / प्रज्ञानेभिः¹ prajñā́naiḥ / prajñā́nebhiḥ¹
Dative	प्रज्ञानाय prajñā́nāya	प्रज्ञानाभ्याम् prajñā́nābhyām	प्रज्ञानेभ्यः prajñā́nebhyaḥ
Ablative	प्रज्ञानात् prajñā́nāt	प्रज्ञानाभ्याम् prajñā́nābhyām	प्रज्ञानेभ्यः prajñā́nebhyaḥ
Genitive	प्रज्ञानस्य prajñā́nasya	प्रज्ञानयोः prajñā́nayoḥ	प्रज्ञानानाम् prajñā́nānām
Locative	प्रज्ञाने prajñā́ne	प्रज्ञानयोः prajñā́nayoḥ	प्रज्ञानेषु prajñā́neṣu
Notes	¹Vedic