भारतवर्ष

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit भारतवर्ष (bhāratavarṣa).

Proper noun

भारतवर्ष • (bhāratvarṣ) m

1. (archaic) The Indian subcontinent

Declension

Declension of भारतवर्ष (sg-only masc cons-stem)

	singular
direct	भारतवर्ष bhāratvarṣ
oblique	भारतवर्ष bhāratvarṣ
vocative	भारतवर्ष bhāratvarṣ

Synonyms

• भारत (bhārat)
• हिंदुस्तान (hindustān)
• इंडिया (iṇḍiyā)

Sanskrit

Etymology

भारत (bhārata, “of or relating to Bharata”) +‎ वर्ष (varṣa, “region”)

Noun

भारतवर्ष • (bhāratavarṣa) n

1. realm of king Bharata, the Indian subcontinent

Declension

Neuter a-stem declension of भारतवर्ष
Nom. sg.	भारतवर्षम् (bhāratavarṣam)
Gen. sg.	भारतवर्षस्य (bhāratavarṣasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	भारतवर्षम् (bhāratavarṣam)	भारतवर्षे (bhāratavarṣe)	भारतवर्षानि (bhāratavarṣāni)
Vocative	भारतवर्ष (bhāratavarṣa)	भारतवर्षे (bhāratavarṣe)	भारतवर्षानि (bhāratavarṣāni)
Accusative	भारतवर्षम् (bhāratavarṣam)	भारतवर्षे (bhāratavarṣe)	भारतवर्षानि (bhāratavarṣāni)
Instrumental	भारतवर्षेन (bhāratavarṣena)	भारतवर्षाभ्याम् (bhāratavarṣābhyām)	भारतवर्षैः (bhāratavarṣaiḥ)
Dative	भारतवर्षाय (bhāratavarṣāya)	भारतवर्षाभ्याम् (bhāratavarṣābhyām)	भारतवर्षेभ्यः (bhāratavarṣebhyaḥ)
Ablative	भारतवर्षात् (bhāratavarṣāt)	भारतवर्षाभ्याम् (bhāratavarṣābhyām)	भारतवर्षेभ्यः (bhāratavarṣebhyaḥ)
Genitive	भारतवर्षस्य (bhāratavarṣasya)	भारतवर्षयोः (bhāratavarṣayoḥ)	भारतवर्षानाम् (bhāratavarṣānām)
Locative	भारतवर्षे (bhāratavarṣe)	भारतवर्षयोः (bhāratavarṣayoḥ)	भारतवर्षेषु (bhāratavarṣeṣu)

References

• Monier Williams (1899), “भारतवर्ष”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 0753.