Jump to content

सिद्ध

From Wiktionary, the free dictionary

Hindi

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Sanskrit सिद्ध (siddha).

Pronunciation

[edit]
  • (Delhi) IPA(key): /sɪd̪d̪ʱ/, [sɪd̪(ː)ʱ]

Adjective

[edit]

सिद्ध (siddh) (indeclinable)

  1. completed, accomplished, done
  2. proven, proved

Pali

[edit]

Alternative forms

[edit]

Adjective

[edit]

सिद्ध

  1. Devanagari script form of siddha (accomplished)

Declension

[edit]

Noun

[edit]

सिद्ध m

  1. Devanagari script form of siddha (magician)

Declension

[edit]

Noun

[edit]

सिद्ध n

  1. Devanagari script form of siddha (success)

Declension

[edit]

Sanskrit

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology

[edit]

From सिध् (sidh), a weak form of साध् (sādh).

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

सिद्ध (siddha)

  1. proven
  2. accomplished
  3. prepared (of food)

Declension

[edit]
Masculine a-stem declension of सिद्ध
singular dual plural
nominative सिद्धः (siddhaḥ) सिद्धौ (siddhau)
सिद्धा¹ (siddhā¹)
सिद्धाः (siddhāḥ)
सिद्धासः¹ (siddhāsaḥ¹)
accusative सिद्धम् (siddham) सिद्धौ (siddhau)
सिद्धा¹ (siddhā¹)
सिद्धान् (siddhān)
instrumental सिद्धेन (siddhena) सिद्धाभ्याम् (siddhābhyām) सिद्धैः (siddhaiḥ)
सिद्धेभिः¹ (siddhebhiḥ¹)
dative सिद्धाय (siddhāya) सिद्धाभ्याम् (siddhābhyām) सिद्धेभ्यः (siddhebhyaḥ)
ablative सिद्धात् (siddhāt) सिद्धाभ्याम् (siddhābhyām) सिद्धेभ्यः (siddhebhyaḥ)
genitive सिद्धस्य (siddhasya) सिद्धयोः (siddhayoḥ) सिद्धानाम् (siddhānām)
locative सिद्धे (siddhe) सिद्धयोः (siddhayoḥ) सिद्धेषु (siddheṣu)
vocative सिद्ध (siddha) सिद्धौ (siddhau)
सिद्धा¹ (siddhā¹)
सिद्धाः (siddhāḥ)
सिद्धासः¹ (siddhāsaḥ¹)
  • ¹Vedic
Feminine ā-stem declension of सिद्धा
singular dual plural
nominative सिद्धा (siddhā) सिद्धे (siddhe) सिद्धाः (siddhāḥ)
accusative सिद्धाम् (siddhām) सिद्धे (siddhe) सिद्धाः (siddhāḥ)
instrumental सिद्धया (siddhayā)
सिद्धा¹ (siddhā¹)
सिद्धाभ्याम् (siddhābhyām) सिद्धाभिः (siddhābhiḥ)
dative सिद्धायै (siddhāyai) सिद्धाभ्याम् (siddhābhyām) सिद्धाभ्यः (siddhābhyaḥ)
ablative सिद्धायाः (siddhāyāḥ)
सिद्धायै² (siddhāyai²)
सिद्धाभ्याम् (siddhābhyām) सिद्धाभ्यः (siddhābhyaḥ)
genitive सिद्धायाः (siddhāyāḥ)
सिद्धायै² (siddhāyai²)
सिद्धयोः (siddhayoḥ) सिद्धानाम् (siddhānām)
locative सिद्धायाम् (siddhāyām) सिद्धयोः (siddhayoḥ) सिद्धासु (siddhāsu)
vocative सिद्धे (siddhe) सिद्धे (siddhe) सिद्धाः (siddhāḥ)
  • ¹Vedic
  • ²Brāhmaṇas
Neuter a-stem declension of सिद्ध
singular dual plural
nominative सिद्धम् (siddham) सिद्धे (siddhe) सिद्धानि (siddhāni)
सिद्धा¹ (siddhā¹)
accusative सिद्धम् (siddham) सिद्धे (siddhe) सिद्धानि (siddhāni)
सिद्धा¹ (siddhā¹)
instrumental सिद्धेन (siddhena) सिद्धाभ्याम् (siddhābhyām) सिद्धैः (siddhaiḥ)
सिद्धेभिः¹ (siddhebhiḥ¹)
dative सिद्धाय (siddhāya) सिद्धाभ्याम् (siddhābhyām) सिद्धेभ्यः (siddhebhyaḥ)
ablative सिद्धात् (siddhāt) सिद्धाभ्याम् (siddhābhyām) सिद्धेभ्यः (siddhebhyaḥ)
genitive सिद्धस्य (siddhasya) सिद्धयोः (siddhayoḥ) सिद्धानाम् (siddhānām)
locative सिद्धे (siddhe) सिद्धयोः (siddhayoḥ) सिद्धेषु (siddheṣu)
vocative सिद्ध (siddha) सिद्धे (siddhe) सिद्धानि (siddhāni)
सिद्धा¹ (siddhā¹)
  • ¹Vedic

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]

References

[edit]
  • Monier Williams (1899) “सिद्ध”, in A Sanskrit–English Dictionary, [], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, pages 1215/1-2.
  • Mayrhofer, Manfred (1996) Etymologisches Wörterbuch des Altindoarischen [Etymological Dictionary of Old Indo-Aryan]‎[1] (in German), volume 2, Heidelberg: Carl Winter Universitätsverlag, page 728
  • Turner, Ralph Lilley (1969–1985) “siddha”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press, page 773