அச

Tamil

Pronunciation

• IPA^(key): /ɐt͡ɕɐ/, [ɐsɐ]

Etymology 1

Probably a clipping of அசர் (acar).

Verb

அச • (aca) (intransitive)

1. synonym of அசர் (acar)
2. to be caught unawares; be unwary
3. to be impressed, stunned, astonished
4. to become awestruck

Conjugation

Conjugation of அச (aca)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	அசருகிறேன் acarukiṟēṉ	அசருகிறாய் acarukiṟāy	அசருகிறான் acarukiṟāṉ	அசருகிறாள் acarukiṟāḷ	அசருகிறார் acarukiṟār	அசருகிறது acarukiṟatu
past	அசந்தேன் acantēṉ	அசந்தாய் acantāy	அசந்தான் acantāṉ	அசந்தாள் acantāḷ	அசந்தார் acantār	அசந்தது acantatu
future	அசருவேன் acaruvēṉ	அசருவாய் acaruvāy	அசருவான் acaruvāṉ	அசருவாள் acaruvāḷ	அசருவார் acaruvār	அசரும் acarum
future negative	அசரமாட்டேன் acaramāṭṭēṉ	அசரமாட்டாய் acaramāṭṭāy	அசரமாட்டான் acaramāṭṭāṉ	அசரமாட்டாள் acaramāṭṭāḷ	அசரமாட்டார் acaramāṭṭār	அசராது acarātu
negative	அசரவில்லை acaravillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	அசருகிறோம் acarukiṟōm	அசருகிறீர்கள் acarukiṟīrkaḷ	அசருகிறார்கள் acarukiṟārkaḷ		அசகின்றன acakiṉṟaṉa
past	அசந்தோம் acantōm	அசந்தீர்கள் acantīrkaḷ	அசந்தார்கள் acantārkaḷ		அசந்தன acantaṉa
future	அசருவோம் acaruvōm	அசருவீர்கள் acaruvīrkaḷ	அசருவார்கள் acaruvārkaḷ		அசருவன acaruvaṉa
future negative	அசரமாட்டோம் acaramāṭṭōm	அசரமாட்டீர்கள் acaramāṭṭīrkaḷ	அசரமாட்டார்கள் acaramāṭṭārkaḷ		அசரா acarā
negative	அசரவில்லை acaravillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
	அச aca			அசருங்கள் acaruṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
	அசராதே acarātē			அசராதீர்கள் acarātīrkaḷ
perfect	present		past		future
	past of அசந்துவிடு (acantuviṭu)		past of அசந்துவிட்டிரு (acantuviṭṭiru)		future of அசந்துவிடு (acantuviṭu)
progressive	அசந்துக்கொண்டிரு acantukkoṇṭiru
effective	அசரப்படு acarappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	அசர acara			அசராமல் இருக்க acarāmal irukka
potential	அசரலாம் acaralām			அசராமல் இருக்கலாம் acarāmal irukkalām
cohortative	அசரட்டும் acaraṭṭum			அசராமல் இருக்கட்டும் acarāmal irukkaṭṭum
casual conditional	அசருவதால் acaruvatāl			அசராததால் acarātatāl
conditional	அசந்தால் acantāl			அசராவிட்டால் acarāviṭṭāl
adverbial participle	அசந்து acantu			அசராமல் acarāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
	அசருகிற acarukiṟa	அசந்த acanta	அசரும் acarum	அசராத acarāta
verbal noun	singular				plural
	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	அசருகிறவன் acarukiṟavaṉ	அசருகிறவள் acarukiṟavaḷ	அசருகிறவர் acarukiṟavar	அசருகிறது acarukiṟatu	அசருகிறவர்கள் acarukiṟavarkaḷ	அசருகிறவை acarukiṟavai
past	அசந்தவன் acantavaṉ	அசந்தவள் acantavaḷ	அசந்தவர் acantavar	அசந்தது acantatu	அசந்தவர்கள் acantavarkaḷ	அசந்தவை acantavai
future	அசபவன் acapavaṉ	அசபவள் acapavaḷ	அசபவர் acapavar	அசருவது acaruvatu	அசபவர்கள் acapavarkaḷ	அசபவை acapavai
negative	அசராதவன் acarātavaṉ	அசராதவள் acarātavaḷ	அசராதவர் acarātavar	அசராதது acarātatu	அசராதவர்கள் acarātavarkaḷ	அசராதவை acarātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
	அசருவது acaruvatu		அசதல் acatal		அசரல் acaral

Related terms

• அசத்து (acattu) (causative)

Etymology 2

Verb

அச • (aca)

1. Spoken Tamil form of அசை (acai).

References

• S. Ramakrishnan (1992), “அச”, in தற்காலத் தமிழ் அகராதி [Dictionary of Contemporary Tamil] (in Tamil), Madras: Cre-A Publishers, page [1]