ஆணை
Tamil
[edit]Etymology
[edit]Borrowed from Pali āṇā, ultimately from Sanskrit आज्ञा (ājñā). Doublet of ஆஞ்ஞை (āññai).
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]ஆணை • (āṇai)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ஆணை āṇai |
ஆணைகள் āṇaikaḷ |
| vocative | ஆணையே āṇaiyē |
ஆணைகளே āṇaikaḷē |
| accusative | ஆணையை āṇaiyai |
ஆணைகளை āṇaikaḷai |
| dative | ஆணைக்கு āṇaikku |
ஆணைகளுக்கு āṇaikaḷukku |
| benefactive | ஆணைக்காக āṇaikkāka |
ஆணைகளுக்காக āṇaikaḷukkāka |
| genitive 1 | ஆணையுடைய āṇaiyuṭaiya |
ஆணைகளுடைய āṇaikaḷuṭaiya |
| genitive 2 | ஆணையின் āṇaiyiṉ |
ஆணைகளின் āṇaikaḷiṉ |
| locative 1 | ஆணையில் āṇaiyil |
ஆணைகளில் āṇaikaḷil |
| locative 2 | ஆணையிடம் āṇaiyiṭam |
ஆணைகளிடம் āṇaikaḷiṭam |
| sociative 1 | ஆணையோடு āṇaiyōṭu |
ஆணைகளோடு āṇaikaḷōṭu |
| sociative 2 | ஆணையுடன் āṇaiyuṭaṉ |
ஆணைகளுடன் āṇaikaḷuṭaṉ |
| instrumental | ஆணையால் āṇaiyāl |
ஆணைகளால் āṇaikaḷāl |
| ablative | ஆணையிலிருந்து āṇaiyiliruntu |
ஆணைகளிலிருந்து āṇaikaḷiliruntu |