பன்மை

Tamil

Etymology

From பன்- (paṉ-, “many”) +‎ -மை (-mai).

Pronunciation

• IPA^(key): /panmai/

• Audio:

  (file)

Noun

பன்மை • (paṉmai)

1. (grammar) plural

   Antonym: ஒருமை (orumai)

2. plurality, multitude

Declension

ai-stem declension of பன்மை (paṉmai) (singular only)

	singular	plural
nominative	பன்மை paṉmai	-
vocative	பன்மையே paṉmaiyē	-
accusative	பன்மையை paṉmaiyai	-
dative	பன்மைக்கு paṉmaikku	-
benefactive	பன்மைக்காக paṉmaikkāka	-
genitive 1	பன்மையுடைய paṉmaiyuṭaiya	-
genitive 2	பன்மையின் paṉmaiyiṉ	-
locative 1	பன்மையில் paṉmaiyil	-
locative 2	பன்மையிடம் paṉmaiyiṭam	-
sociative 1	பன்மையோடு paṉmaiyōṭu	-
sociative 2	பன்மையுடன் paṉmaiyuṭaṉ	-
instrumental	பன்மையால் paṉmaiyāl	-
ablative	பன்மையிலிருந்து paṉmaiyiliruntu	-

References

• University of Madras (1924–1936) “பன்மை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press