ἀρχαῖος

Ancient Greek

Etymology

From ἀρχή "beginning"

Pronunciation

• (5th BC Attic): IPA: /arkʰá͜ɪ.os/

• (1st BC Egyptian): IPA: /arkʰɛ́ːos/

• (4th AD Koine): IPA: /arxéos/

• (10th AD Byzantine): IPA: /arçéos/

• (15th AD Constantinopolitan): IPA: /aɾçéos/

Adjective

ἀρχαῖος • (arkhaîos) m, ἀρχαία f, ἀρχαῖον n; first/second declension

1. Pertaining to the beginning
2. ancient, primeval

Inflection

    First and second declension of ἀρχαῖος, ἀρχαίᾱ, ἀρχαῖον

Number	Singular				Dual				Plural
Case \ Gender	Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἀρχαῖος	ἀρχαίᾱ	ἀρχαῖον		ἀρχαίω	ἀρχαίᾱ	ἀρχαίω		ἀρχαῖοι	ἀρχαῖαι	ἀρχαῖᾰ
Genitive	ἀρχαίου	ἀρχαίᾱς	ἀρχαίου		ἀρχαίοιν	ἀρχαίαιν	ἀρχαίοιν		ἀρχαίων	ἀρχαίων	ἀρχαίων
Dative	ἀρχαίῳ	ἀρχαίᾳ	ἀρχαίῳ		ἀρχαίοιν	ἀρχαίαιν	ἀρχαίοιν		ἀρχαίοις	ἀρχαίαις	ἀρχαίοις
Accusative	ἀρχαῖον	ἀρχαίᾱν	ἀρχαῖον		ἀρχαίω	ἀρχαίᾱ	ἀρχαίω		ἀρχαίους	ἀρχαίᾱς	ἀρχαῖᾰ
Vocative	ἀρχαῖε	ἀρχαίᾱ	ἀρχαῖον		ἀρχαίω	ἀρχαίᾱ	ἀρχαίω		ἀρχαῖοι	ἀρχαῖαι	ἀρχαῖᾰ

References

• ἀρχαῖος in A Greek–English Lexicon by Liddell & Scott, Clarendon Press, Oxford, 1940
• BDAG
• Strong’s concordance number: G744