Reconstruction:Proto-Germanic/rūnô
Jump to navigation
Jump to search
Proto-Germanic[edit]
Etymology[edit]
From *rūnō (“secret, mystery”).
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
*rūnô m[1]
Inflection[edit]
masculine an-stemDeclension of *rūnô (masculine an-stem) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | *rūnô | *rūnaniz | |
vocative | *rūnô | *rūnaniz | |
accusative | *rūnanų | *rūnanunz | |
genitive | *rūniniz | *rūnanǫ̂ | |
dative | *rūnini | *rūnammaz | |
instrumental | *rūninē | *rūnammiz |
Descendants[edit]
References[edit]
- ^ Orel, Vladimir (2003) “*rūnōn”, in A Handbook of Germanic Etymology[1], Leiden: Brill, →ISBN, page 310