Türkçe

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish تركجه‎ (Türkce), equivalent to Türk (“Turk”) +‎ -çe (language forming suffix).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtyɾctʃe/

• audio

  (file)

Proper noun

Türkçe

1. Turkish language

   Milyonlarca insan Türkçe öğreniyor. ― Millions of people are learning Turkish.

Declension

declension of Türkçe

	singular, uncountable (tekil, sayılamaz)
nominative (yalın)	Türkçe
accusative (belirtme)	Türkçeyi
dative (yönelme)	Türkçeye
locative (bulunma)	Türkçede
ablative (çıkma)	Türkçeden
genitive (tamlayan)	Türkçenin