Zbawiciel

See also: zbawiciel

Polish

Zbawiciel

Etymology

From zbawiciel.

Pronunciation

• IPA^(key): /zbaˈvi.t͡ɕɛl/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ɕɛl
• Syllabification: Zba‧wi‧ciel
• Homophone: zbawiciel

Proper noun

Zbawiciel m pers

1. (biblical, Christianity, theology) Redeemer, Savior (Jesus Christ)

   Synonym: Odkupiciel

Declension

Declension of Zbawiciel

	singular
nominative	Zbawiciel
genitive	Zbawiciela
dative	Zbawicielowi
accusative	Zbawiciela
instrumental	Zbawicielem
locative	Zbawicielu
vocative	Zbawicielu

Further reading

• Zbawiciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Zbawiciel in Polish dictionaries at PWN