abecedariusz

Polish

Alternative forms

• abecedaryusz (Pre-reform orthography (1816))
• abecadarjusz (Pre-reform orthography (1936))

Etymology

Learned borrowing from Latin abecedārius. First attested in 1745.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.bɛ.t͡sɛˈda.rjuʂ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -arjuʂ
• Syllabification: a‧be‧ce‧da‧riusz

Noun

abecedariusz m inan

1. index (list of alphabetized items)

   Synonym: skorowidz

2. (formal) alphabet song

   Synonym: wiersz abecadłowy

Declension

Declension of abecedariusz

	singular	plural
nominative	abecedariusz	abecedariusze
genitive	abecedariusza	abecedariuszy
dative	abecedariuszowi	abecedariuszom
accusative	abecedariusz	abecedariusze
instrumental	abecedariuszem	abecedariuszami
locative	abecedariuszu	abecedariuszach
vocative	abecedariuszu	abecedariusze

Noun

abecedariusz m animacy unattested

1. (Middle Polish) beginner student (student who is new to a field)

Declension

Attested forms of abecedariusz

	singular	plural
nominative	abecedariusz	—
genitive	—	—
dative	—	—
accusative	—	—
instrumental	—	—
locative	—	—
vocative	—	—

Related terms

adjectives

• abecadlny
• abecadłowy

 

adverb

• abecadłowo

 

nouns

• abecadlarz
• abecadlnik
• abecadło
• abecadłowość

 

Further reading

• abecedariusz in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “abecedaryusz”, in Słownik języka polskiego‎^[1], volume 1, page 2
• Aleksander Zdanowicz (1861) “abecadarjusz”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “abecedarjusz”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 2
• abecedariusz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego