abjudicans
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Present participle of abjūdicō.
Participle[edit]
abjūdicāns (genitive abjūdicantis); third-declension one-termination participle
Declension[edit]
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | abjūdicāns | abjūdicantēs | abjūdicantia | ||
Genitive | abjūdicantis | abjūdicantium | |||
Dative | abjūdicantī | abjūdicantibus | |||
Accusative | abjūdicantem | abjūdicāns | abjūdicantēs abjūdicantīs |
abjūdicantia | |
Ablative | abjūdicante abjūdicantī1 |
abjūdicantibus | |||
Vocative | abjūdicāns | abjūdicantēs | abjūdicantia |
1When used purely as an adjective.