acutiformis
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
New Latin; from acutus (“sharp, pointed”) + forma (“form, shape”).
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /a.kuː.tiˈfoːr.mis/, [äkuːt̪ɪˈfoːrmɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /a.ku.tiˈfor.mis/, [äkut̪iˈfɔrmis]
Adjective[edit]
acūtifōrmis (neuter acūtifōrme); third-declension two-termination adjective
Usage notes[edit]
- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension[edit]
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | acūtifōrmis | acūtifōrme | acūtifōrmēs | acūtifōrmia | |
Genitive | acūtifōrmis | acūtifōrmium | |||
Dative | acūtifōrmī | acūtifōrmibus | |||
Accusative | acūtifōrmem | acūtifōrme | acūtifōrmēs acūtifōrmīs |
acūtifōrmia | |
Ablative | acūtifōrmī | acūtifōrmibus | |||
Vocative | acūtifōrmis | acūtifōrme | acūtifōrmēs | acūtifōrmia |