asseverandus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future passive participle of assevērō
Participle[edit]
assevērandus (feminine assevēranda, neuter assevērandum); first/second-declension participle
- which is to be asserted
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | assevērandus | assevēranda | assevērandum | assevērandī | assevērandae | assevēranda | |
Genitive | assevērandī | assevērandae | assevērandī | assevērandōrum | assevērandārum | assevērandōrum | |
Dative | assevērandō | assevērandō | assevērandīs | ||||
Accusative | assevērandum | assevērandam | assevērandum | assevērandōs | assevērandās | assevēranda | |
Ablative | assevērandō | assevērandā | assevērandō | assevērandīs | |||
Vocative | assevērande | assevēranda | assevērandum | assevērandī | assevērandae | assevēranda |