błogosławiony

Polish

Etymology

Old Polish błogosławiony. By surface analysis, błogosławić +‎ -ony.

Pronunciation

• IPA^(key): /bwɔ.ɡɔ.swaˈvjɔ.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔnɨ
• Syllabification: bło‧go‧sła‧wio‧ny

Noun

błogosławiony m pers (female equivalent błogosławiona)

1. (Catholicism) blessed (title indicating the beatification of a person)

   błogosławiony arcybiskup ― blessed archbishop

   błogosławiony biskup ― blessed bioshop

   błogosławiony duchowny ― blessed minister

   błogosławiony ksiądz ― blessed priest

   błogosławiony męczennik ― blessed martyr

   błogosławiony patron ― blessed patron

   błogosławiony Albert ― blessed Albert

   błogosławiony Wincenty ― blessed Vincent

   błogosławiony Jan ― blessed John

   błogosławieni męczennicy ― blessed martyrs

Declension

Declension of błogosławiony

	singular	plural
nominative	błogosławiony	błogosławieni
genitive	błogosławionego	błogosławionych
dative	błogosławionemu	błogosławionym
accusative	błogosławionego	błogosławionych
instrumental	błogosławionym	błogosławionymi
locative	błogosławionym	błogosławionych
vocative	błogosławiony	błogosławieni

Adjective

błogosławiony (comparative bardziej błogosławiony, superlative najbardziej błogosławiony, no derived adverb)

1. blessed, happy

   Antonym: przeklęty

   błogosławiony czas ― blessed time

   błogosławiony dzień ― blessed day

   błogosławiony gość ― blessed guest

   błogosławiony skutek ― blessed effect

   błogosławiony spokój ― blessed peace

   błogosławiona chwila ― blessed moment

   błogosławiona era ― blessed era

   błogosławiona nadzieja ― blessed hope

   błogosławione rozwiązanie ― blessed solution

   błogosławione rządy ― blessed rule

Declension

Declension of błogosławiony (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	błogosławiony		błogosławiona	błogosławione	błogosławieni	błogosławione
genitive	błogosławionego		błogosławionej	błogosławionego	błogosławionych
dative	błogosławionemu		błogosławionej	błogosławionemu	błogosławionym
accusative	błogosławionego	błogosławiony	błogosławioną	błogosławione	błogosławionych	błogosławione
instrumental	błogosławionym		błogosławioną	błogosławionym	błogosławionymi
locative	błogosławionym		błogosławionej	błogosławionym	błogosławionych

Derived terms

adjective

• błogosławionej pamięci

 

noun

• stan błogosławiony

 

Related terms

adjective

• błogi

 

adverb

• błogo

 

nouns

• błogosławieństwo
• błogostan
• błogość

 

verbs

• błogosławić impf
• pobłogosławić pf
• ubłogosławić pf

 

Participle

błogosławiony (passive adjectival)

1. passive adjectival participle of błogosławić

Declension

Declension of błogosławiony (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	błogosławiony		błogosławiona	błogosławione	błogosławieni	błogosławione
genitive	błogosławionego		błogosławionej	błogosławionego	błogosławionych
dative	błogosławionemu		błogosławionej	błogosławionemu	błogosławionym
accusative	błogosławionego	błogosławiony	błogosławioną	błogosławione	błogosławionych	błogosławione
instrumental	błogosławionym		błogosławioną	błogosławionym	błogosławionymi
locative	błogosławionym		błogosławionej	błogosławionym	błogosławionych

Further reading

• błogosławiony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• błogosławiony in Polish dictionaries at PWN