błyszcząco
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From błyszczący + -o. First attested in 1791.[1]
Pronunciation[edit]
Adverb[edit]
błyszcząco (comparative bardziej błyszcząco, superlative najbardziej błyszcząco)
- brilliantly, glossily, resplendently, scintillantly (reflecting light)
Related terms[edit]
adjectives
adverbs
nouns
verbs
- błyskać impf, błysnąć pf
- błyskotać impf
- błyszczeć impf, zabłyszczeć pf
References[edit]
Further reading[edit]
- błyszcząco in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- błyszcząco in Polish dictionaries at PWN