bij

See also: bij-

Translingual

Symbol

bij

1. (international standards) ISO 639-3 language code for Kwanka.

See also

• Wiktionary’s coverage of Kwanka terms

Albanian

Alternative forms

• bîj — Gheg

Etymology 1

From Proto-Albanian *būnja, from Proto-Indo-European *bʰuH- (“to grow”) (compare Ancient Greek φύω (phúō), Old Armenian բուսանիմ (busanim, “to plant, germinate”), Sanskrit भुवन (bhúvana, “existence”).

Verb

bij (aorist biva, participle birë)

1. to sprout, grow out

Synonyms

• rritem

Derived terms

• mbij

Related terms

• bimë, bisht, bisk

Etymology 2

See bir and bijë.

Noun

bij

1. indefinite nominative/accusative plural of bir (“son”)

Czech

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈbɪj]
• Rhymes: -ɪj

Verb

bij

1. second-person singular imperative of bít

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛi̯/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: bij
• Rhymes: -ɛi̯

Etymology 1

From Middle Dutch bi, from Old Dutch bī, from Proto-West Germanic *bī, from Proto-Germanic *bi.

Preposition

bij

1. at, with

   Bij ons is het altijd feest. ― With us it's always a party.

2. by, close to

   Ik woon in een hutje bij de zee. ― I live in a little hut by the sea.

3. to, towards

   Kom bij mij! ― Come to me!

4. (obsolete) by, through, by means of, through the action or presence of

Declension

Pronominal adverbs of bij

preposition	bij
postpositional adv.	bij
+ het (it)	erbij
+ dit (this)	hierbij
+ dat (that)	daarbij
+ wat (what)	waarbij
+ iets (something)	ergens bij
+ niets (nothing)	nergens bij
+ alles (everything)	overal bij

Alternative forms

• (obsolete) by

Derived terms

• bij benadering
• bij de beesten af
• bij de konijnen af
• bij de vleet
• bij tijd en wijle
• bij uitstek
• bij voorbaat

Descendants

• Jersey Dutch: bai
• Negerhollands: bi, bie
• Petjo: bij
• Skepi Creole Dutch: bi

Adverb

bij

2. alongside, with
3. in order to adjust or improve

Alternative forms

• (obsolete) by

Derived terms

• bijbehorend
• bijeen
• bijknippen
• bijna
• bijstaan
• bijstellen
• bijvoegen
• bijwonen
• bijzin
• bijzonder
• dichtbij

Adjective

bij (used only predicatively, not comparable)

2. caught up, not lagging behind

   Eerst leek hij te langzaam, maar nu is hij weer bij. ― First he seemed too slow, but now he has caught up again.

Derived terms

• bijbenen

Etymology 2

From Middle Dutch bië, from Old Dutch *bīa, from Proto-West Germanic *bijā, from Proto-Germanic *bijō.

Noun

bij f (plural bijen, diminutive bijtje n)

1. bee, insect of the clade Anthophila

Alternative forms

• (obsolete) bije, bye, by

Derived terms

• andoornbij
• asbij
• behangersbij
• bijenangel
• bijencultuur
• bijeneter
• bijengewas
• bijenhoning
• bijenhotel
• bijenhouder
• bijenhuif
• bijenjaar
• bijenkast
• bijenkolonie
• bijenkoning
• bijenkoningin
• bijenkorf
• bijenras
• bijenschans
• bijenstaat
• bijensterfte
• bijentaal
• bijenteler
• bijenvereniging
• bijenvolk
• bijenwas
• bijenwolf
• bijenwoning
• bijenziekte
• bosbesbij
• groefbij
• heggenrankbij
• hommelbij
• honingbij
• houtbij
• knautiabij
• metselbij
• ranonkelbij
• weidebij
• wikkebij
• zandbij
• zandloperbij

Descendants

• Afrikaans: by
• Jersey Dutch: bāi

Lower Sorbian

Pronunciation

• IPA^(key): [bʲij]

Verb

bij

1. second-person singular imperative of biś

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbij/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ij
• Syllabification: bij

Verb

bij

1. second-person singular imperative of bić

West Frisian

Etymology

From Old Frisian bē, from Proto-West Germanic *bijā.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛi̯/

Noun

bij c (plural bijen, diminutive bijke)

1. bee

Further reading

• “bij”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011