bladair

Irish

Alternative forms

• blandair

Etymology 1

Borrowed from Middle English bloderen (“to blather”) or borrowed directly from its source Old Norse blaðra (“to speak inarticulately, talk nonsense”).

Verb

bladair (present analytic bladraíonn, future analytic bladróidh, verbal noun bladar, past participle bladartha) (transitive, intransitive)

1. cajole

   Bladair an drochmhadra agus ní heagal duit an dea-mhadra. (proverb)

   Mollify the wicked and you need not fear the strong.

   (literally, “Cajole the bad dog and you needn't be afraid of the good dog.”)

2. adulate, flatter

Conjugation

conjugation of bladair (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	bladraím	bladraíonn tú; bladraír†	bladraíonn sé, sí	bladraímid; bladraíonn muid	bladraíonn sibh	bladraíonn siad; bladraíd†	a bhladraíonn; a bhladraíos / a mbladraíonn*; a mbladraíos*	bladraítear
	past	bhladair mé; bhladraíos	bhladair tú; bhladraís	bhladair sé, sí	bhladraíomar; bhladair muid	bhladair sibh; bhladraíobhair	bhladair siad; bhladraíodar	a bhladair / ar bhladair*	bladraíodh
	past habitual	bhladraínn / mbladraínn‡‡	bhladraíteá / mbladraíteᇇ	bhladraíodh sé, sí / mbladraíodh sé, s퇇	bhladraímis; bhladraíodh muid / mbladraímis‡‡; mbladraíodh muid‡‡	bhladraíodh sibh / mbladraíodh sibh‡‡	bhladraídís; bhladraíodh siad / mbladraídís‡‡; mbladraíodh siad‡‡	a bhladraíodh / a mbladraíodh*	bhladraítí / mbladraít퇇
future		bladróidh mé; bladród; bladróchaidh mé†	bladróidh tú; bladróir†; bladróchaidh tú†	bladróidh sé, sí; bladróchaidh sé, sí†	bladróimid; bladróidh muid; bladróchaimid†; bladróchaidh muid†	bladróidh sibh; bladróchaidh sibh†	bladróidh siad; bladróid†; bladróchaidh siad†	a bhladróidh; a bhladrós; a bhladróchaidh†; a bhladróchas† / a mbladróidh*; a mbladrós*; a mbladróchaidh*†; a mbladróchas*†	bladrófar; bladróchar†
conditional		bhladróinn; bhladróchainn† / mbladróinn‡‡; mbladróchainn†‡‡	bhladrófá; bhladróchthᆠ/ mbladrófᇇ; mbladróchthᆇ‡	bhladródh sé, sí; bhladróchadh sé, s토/ mbladródh sé, s퇇; mbladróchadh sé, s톇‡	bhladróimis; bhladródh muid; bhladróchaimis†; bhladróchadh muid† / mbladróimis‡‡; mbladródh muid‡‡; mbladróchaimis†‡‡; mbladróchadh muid†‡‡	bhladródh sibh; bhladróchadh sibh† / mbladródh sibh‡‡; mbladróchadh sibh†‡‡	bhladróidís; bhladródh siad; bhladróchadh siad† / mbladróidís‡‡; mbladródh siad‡‡; mbladróchadh siad†‡‡	a bhladródh; a bhladróchadh† / a mbladródh*; a mbladróchadh*†	bhladrófaí; bhladróchtha토/ mbladrófa퇇; mbladróchtha톇‡
subjunctive	present	go mbladraí mé; go mbladraíod†	go mbladraí tú; go mbladraír†	go mbladraí sé, sí	go mbladraímid; go mbladraí muid	go mbladraí sibh	go mbladraí siad; go mbladraíd†	—	go mbladraítear
	past	dá mbladraínn	dá mbladraíteá	dá mbladraíodh sé, sí	dá mbladraímis; dá mbladraíodh muid	dá mbladraíodh sibh	dá mbladraídís; dá mbladraíodh siad	—	dá mbladraítí
imperative		bladraím	bladair	bladraíodh sé, sí	bladraímis	bladraígí; bladraídh†	bladraídís	—	bladraítear
verbal noun		bladar
past participle		bladartha

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms

• bladaireacht f (“(act of) cajoling; cajolery, flattery”)

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

bladair m

1. genitive singular of bladar (“cajolery; flattery”)

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
bladair	bhladair	mbladair
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “bladair”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• “cajole”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013–2024
• Entries containing “bladair” in English-Irish Dictionary, An Gúm, 1959, by Tomás de Bhaldraithe.