circumferens
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Present participle of circumferō.
Participle[edit]
circumferēns (genitive circumferentis); third-declension one-termination participle
Declension[edit]
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | circumferēns | circumferentēs | circumferentia | ||
Genitive | circumferentis | circumferentium | |||
Dative | circumferentī | circumferentibus | |||
Accusative | circumferentem | circumferēns | circumferentēs circumferentīs |
circumferentia | |
Ablative | circumferente circumferentī1 |
circumferentibus | |||
Vocative | circumferēns | circumferentēs | circumferentia |
1When used purely as an adjective.