częsty

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Proto-Slavic *čęstъ. First attested in the 14th century.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): (10th–15th CE) /ˈt͡ʃʲæ̃stɨː/
  • IPA(key): (15th CE) /ˈt͡ʃʲæ̃stɨ/

Adjective[edit]

częsty (derived adverb często)

  1. frequent
    • 1895 [1448–1450], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, page 21:
      Czanstą roszmową (crebra altercatione) myedzy naszymy poddanymy o granycze w dzedzynach gych, bi bili rosczegnony, wyelk[ie] skargy powstayą
      [Częstą rozmową (crebra altercatione) miedzy naszymi poddanymi o granice w dziedzinach jich, by były rozciągniony, wielk[ie] skargi powstają]
    • 1874-1891 [Fifteenth century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, volume XXIV, page 63:
      Confessio debet esse continua czøsztha
      [Confessio debet esse continua częsta]
    • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 107:
      Cząstą parvam (pro plurimam, Job quoque cum Arabica lingua plurimam habere societatem Dan prol.)
      [Częstą parvam (pro plurimam, Job quoque cum Arabica lingua plurimam habere societatem Dan prol.)]
  2. The meaning of this term is uncertain.
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Latin-Polish-German Florian Psalter]‎[1], Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 39, 23:
      Ia wem szebrak iesm y vbogi, gospodzin czøsti iest mne (sollicitus est mei). Pomocznik moy y zasczitcza moy ti ies
      [Ja wiem żebrak jeśm i ubogi, Gospodzin częsty jest mnie (sollicitus est mei). Pomocnik moj i zaszczytca moj ty jeś]

Derived terms[edit]

adverb
noun

Descendants[edit]

  • Polish: często
  • Silesian: czynsty

References[edit]

Polish[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Old Polish częsty.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

częsty (comparative częstszy, superlative najczęstszy, Middle Polish superlative naczęstszy, derived adverb często)

  1. frequent
    Antonyms: nieczęsty, rzadki

Declension[edit]

Derived terms[edit]

proverb

Further reading[edit]

  • częsty in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • częsty in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “częsty”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • CZĘSTY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 31.10.2017
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “częsty”, in Słownik języka polskiego[2]
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “częsty”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[3]
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “częsty”, in Słownik języka polskiego[4] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 392