dünit

Turkish

Etymology

Borrowed from French dunite.

Noun

dünit (definite accusative düniti, plural dünitler)

1. (mineralogy) dunite

Declension

Inflection
Nominative	dünit
Definite accusative	düniti
	Singular	Plural
Nominative	dünit	dünitler
Definite accusative	düniti	dünitleri
Dative	dünite	dünitlere
Locative	dünitte	dünitlerde
Ablative	dünitten	dünitlerden
Genitive	dünitin	dünitlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular dünitim dünitlerim 2nd singular dünitin dünitlerin 3rd singular düniti dünitleri 1st plural dünitimiz dünitlerimiz 2nd plural dünitiniz dünitleriniz 3rd plural dünitleri dünitleri Definite accusative Singular Plural 1st singular dünitimi dünitlerimi 2nd singular dünitini dünitlerini 3rd singular dünitini dünitlerini 1st plural dünitimizi dünitlerimizi 2nd plural dünitinizi dünitlerinizi 3rd plural dünitlerini dünitlerini Dative Singular Plural 1st singular dünitime dünitlerime 2nd singular dünitine dünitlerine 3rd singular dünitine dünitlerine 1st plural dünitimize dünitlerimize 2nd plural dünitinize dünitlerinize 3rd plural dünitlerine dünitlerine Locative Singular Plural 1st singular dünitimde dünitlerimde 2nd singular dünitinde dünitlerinde 3rd singular dünitinde dünitlerinde 1st plural dünitimizde dünitlerimizde 2nd plural dünitinizde dünitlerinizde 3rd plural dünitlerinde dünitlerinde Ablative Singular Plural 1st singular dünitimden dünitlerimden 2nd singular dünitinden dünitlerinden 3rd singular dünitinden dünitlerinden 1st plural dünitimizden dünitlerimizden 2nd plural dünitinizden dünitlerinizden 3rd plural dünitlerinden dünitlerinden Genitive Singular Plural 1st singular dünitimin dünitlerimin 2nd singular dünitinin dünitlerinin 3rd singular dünitinin dünitlerinin 1st plural dünitimizin dünitlerimizin 2nd plural dünitinizin dünitlerinizin 3rd plural dünitlerinin dünitlerinin

References

• “dünit”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu