defatigans
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Present participle of dēfatīgō.
Participle[edit]
dēfatīgāns (genitive dēfatīgantis); third-declension one-termination participle
Declension[edit]
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | dēfatīgāns | dēfatīgantēs | dēfatīgantia | ||
Genitive | dēfatīgantis | dēfatīgantium | |||
Dative | dēfatīgantī | dēfatīgantibus | |||
Accusative | dēfatīgantem | dēfatīgāns | dēfatīgantēs dēfatīgantīs |
dēfatīgantia | |
Ablative | dēfatīgante dēfatīgantī1 |
dēfatīgantibus | |||
Vocative | dēfatīgāns | dēfatīgantēs | dēfatīgantia |
1When used purely as an adjective.