definitivan

Esperanto

Adjective

definitivan

1. accusative singular of definitiva

Serbo-Croatian

Etymology

From Latin dēfīnītīvus + -an.

Pronunciation

• IPA^(key): /dêfinitiːʋan/
• Hyphenation: de‧fi‧ni‧ti‧van

Adjective

dȅfinitīvan (definite dȅfinitīvnī, Cyrillic spelling де̏финитӣван)

1. definitive
2. final, definite

Declension

indefinite forms

singular		masculine	feminine	neuter
nominative		definitivan	definitivna	definitivno
genitive		definitivna	definitivne	definitivna
dative		definitivnu	definitivnoj	definitivnu
accusative	inanimate animate	definitivan definitivna	definitivnu	definitivno
vocative		definitivan	definitivna	definitivno
locative		definitivnu	definitivnoj	definitivnu
instrumental		definitivnim	definitivnom	definitivnim
plural		masculine	feminine	neuter
nominative		definitivni	definitivne	definitivna
genitive		definitivnih	definitivnih	definitivnih
dative		definitivnim(a)	definitivnim(a)	definitivnim(a)
accusative		definitivne	definitivne	definitivna
vocative		definitivni	definitivne	definitivna
locative		definitivnim(a)	definitivnim(a)	definitivnim(a)
instrumental		definitivnim(a)	definitivnim(a)	definitivnim(a)

definite forms

singular		masculine	feminine	neuter
nominative		definitivni	definitivna	definitivno
genitive		definitivnog(a)	definitivne	definitivnog(a)
dative		definitivnom(u/e)	definitivnoj	definitivnom(u/e)
accusative	inanimate animate	definitivni definitivnog(a)	definitivnu	definitivno
vocative		definitivni	definitivna	definitivno
locative		definitivnom(e/u)	definitivnoj	definitivnom(e/u)
instrumental		definitivnim	definitivnom	definitivnim
plural		masculine	feminine	neuter
nominative		definitivni	definitivne	definitivna
genitive		definitivnih	definitivnih	definitivnih
dative		definitivnim(a)	definitivnim(a)	definitivnim(a)
accusative		definitivne	definitivne	definitivna
vocative		definitivni	definitivne	definitivna
locative		definitivnim(a)	definitivnim(a)	definitivnim(a)
instrumental		definitivnim(a)	definitivnim(a)	definitivnim(a)