despectus

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 07:22, 25 September 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology

Perfect passive participle of dēspiciō.

Participle

dēspectus (feminine dēspecta, neuter dēspectum, superlative dēspectissimus); first/second-declension participle

  1. disdained, despised

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative dēspectus dēspecta dēspectum dēspectī dēspectae dēspecta
Genitive dēspectī dēspectae dēspectī dēspectōrum dēspectārum dēspectōrum
Dative dēspectō dēspectō dēspectīs
Accusative dēspectum dēspectam dēspectum dēspectōs dēspectās dēspecta
Ablative dēspectō dēspectā dēspectō dēspectīs
Vocative dēspecte dēspecta dēspectum dēspectī dēspectae dēspecta

Descendants

  • English: despised
  • Italian: dispetto
  • Spanish: despectivo

Noun

dēspectus m (genitive dēspectūs); fourth declension

  1. a prospect, panorama (view from above)
  2. a looking down upon; a view
  3. a spectacle (object of contempt)
  4. a despising, contempt

Declension

Fourth-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative dēspectus dēspectūs
Genitive dēspectūs dēspectuum
Dative dēspectuī dēspectibus
Accusative dēspectum dēspectūs
Ablative dēspectū dēspectibus
Vocative dēspectus dēspectūs

Descendants

Template:mid2

References

  • despectus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • despectus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • despectus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.