dopełnić

Polish

Etymology

From do- +‎ pełnić.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔˈpɛw.ɲit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛwɲit͡ɕ
• Syllabification: do‧peł‧nić

Verb

dopełnić pf (imperfective dopełniać)

1. (transitive) to complement, to complete, to supplement, to top up
2. (transitive) to fulfill, to complete, to execute
3. (reflexive with się) to complement (one another), to be complementary

Conjugation

Conjugation of dopełnić pf

	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dopełnić
future tense	1st	dopełnię			dopełnimy
	2nd	dopełnisz			dopełnicie
	3rd	dopełni			dopełnią
	impersonal	dopełni się
past tense	1st	dopełniłem, -(e)m dopełnił	dopełniłam, -(e)m dopełniła	dopełniłom, -(e)m dopełniło	dopełniliśmy, -(e)śmy dopełnili	dopełniłyśmy, -(e)śmy dopełniły
	2nd	dopełniłeś, -(e)ś dopełnił	dopełniłaś, -(e)ś dopełniła	dopełniłoś, -(e)ś dopełniło	dopełniliście, -(e)ście dopełnili	dopełniłyście, -(e)ście dopełniły
	3rd	dopełnił	dopełniła	dopełniło	dopełnili	dopełniły
	impersonal	dopełniono
conditional	1st	dopełniłbym, bym dopełnił	dopełniłabym, bym dopełniła	dopełniłobym, bym dopełniło	dopełnilibyśmy, byśmy dopełnili	dopełniłybyśmy, byśmy dopełniły
	2nd	dopełniłbyś, byś dopełnił	dopełniłabyś, byś dopełniła	dopełniłobyś, byś dopełniło	dopełnilibyście, byście dopełnili	dopełniłybyście, byście dopełniły
	3rd	dopełniłby, by dopełnił	dopełniłaby, by dopełniła	dopełniłoby, by dopełniło	dopełniliby, by dopełnili	dopełniłyby, by dopełniły
	impersonal	dopełniono by
imperative	1st	niech dopełnię			dopełnijmy
	2nd	dopełnij			dopełnijcie
	3rd	niech dopełni			niech dopełnią
passive adjectival participle		dopełniony	dopełniona	dopełnione	dopełnieni	dopełnione
anterior adverbial participle		dopełniwszy
verbal noun		dopełnienie

Further reading

• dopełnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dopełnić in Polish dictionaries at PWN