dossum

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Colloquial form. For the /rs/ > /ss/, cf. prōsum, rūsum, sūsum (with subsequent shortening of /ss/ after long vowels) and the Romance descendants of deorsum or ursus.

Noun[edit]

dossum n (genitive dossī); second declension (proscribed)

  1. Alternative form of dorsum (back)
    • [98–138 CE, Velius Longus, edited by Henricus Keilius, Liber de orthographia (Grammatici Latini; VII)‎[1], published 1880, page 79, lines 4–6:
      sic et dossum per duo s quam per r dorsum quidam ut lenius enuntiaverunt. ac tota r littera sublata est in eo quod est rusum et retrosum.
      And in this way, some [say] "dossum" with two s's instead of "dorsum" with an r to sound gentler. But to all, r is a sunk letter in "rusum" and "retrosum".]

Declension[edit]

Second-declension noun (neuter).

Case Singular Plural
Nominative dossum dossa
Genitive dossī dossōrum
Dative dossō dossīs
Accusative dossum dossa
Ablative dossō dossīs
Vocative dossum dossa

Descendants[edit]

  • Balkan Romance:
    • Romanian: dos
  • Dalmatian:
  • North Italian:
  • Italo-Romance:
  • Gallo-Romance:
    • Catalan: dos (archaic)
    • Old French: dos
  • Ibero-Romance:
    • Old Galician-Portuguese: dosso
    • Spanish: Dueso (toponym)