dostąpić

Polish

Etymology

From do- +‎ stąpić.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔˈstɔm.pit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔmpit͡ɕ
• Syllabification: do‧stą‧pić

Verb

dostąpić pf (imperfective dostępować)

1. (intransitive) to deserve, to earn, to merit

   Synonym: zasłużyć

2. (intransitive) to approach (to come or go near, in place or time; to advance nearer; to draw nigh)

   Synonyms: podejść, zbliżyć się

Conjugation

Conjugation of dostąpić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dostąpić
future tense	1st	dostąpię			dostąpimy
	2nd	dostąpisz			dostąpicie
	3rd	dostąpi			dostąpią
	impersonal	dostąpi się
past tense	1st	dostąpiłem, -(e)m dostąpił	dostąpiłam, -(e)m dostąpiła	dostąpiłom, -(e)m dostąpiło	dostąpiliśmy, -(e)śmy dostąpili	dostąpiłyśmy, -(e)śmy dostąpiły
	2nd	dostąpiłeś, -(e)ś dostąpił	dostąpiłaś, -(e)ś dostąpiła	dostąpiłoś, -(e)ś dostąpiło	dostąpiliście, -(e)ście dostąpili	dostąpiłyście, -(e)ście dostąpiły
	3rd	dostąpił	dostąpiła	dostąpiło	dostąpili	dostąpiły
	impersonal	dostąpiono
conditional	1st	dostąpiłbym, bym dostąpił	dostąpiłabym, bym dostąpiła	dostąpiłobym, bym dostąpiło	dostąpilibyśmy, byśmy dostąpili	dostąpiłybyśmy, byśmy dostąpiły
	2nd	dostąpiłbyś, byś dostąpił	dostąpiłabyś, byś dostąpiła	dostąpiłobyś, byś dostąpiło	dostąpilibyście, byście dostąpili	dostąpiłybyście, byście dostąpiły
	3rd	dostąpiłby, by dostąpił	dostąpiłaby, by dostąpiła	dostąpiłoby, by dostąpiło	dostąpiliby, by dostąpili	dostąpiłyby, by dostąpiły
	impersonal	dostąpiono by
imperative	1st	niech dostąpię			dostąpmy
	2nd	dostąp			dostąpcie
	3rd	niech dostąpi			niech dostąpią
anterior adverbial participle		dostąpiwszy
verbal noun		dostąpienie

Further reading

• dostąpić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dostąpić in Polish dictionaries at PWN