dziwka

See also: dziwką

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish dziéwka, from Proto-Slavic *děvъka. Doublet of dziewka (“girl”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈd͡ʑif.ka/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ifka
• Syllabification: dziw‧ka

Noun

dziwka f (diminutive dziweczka, augmentative dziwa)

1. (slang) whore (prostitute)

   Synonyms: see Thesaurus:prostytutka

2. (offensive) bitch, slut, whore

Declension

Declension of dziwka

	singular	plural
nominative	dziwka	dziwki
genitive	dziwki	dziwek
dative	dziwce	dziwkom
accusative	dziwkę	dziwki
instrumental	dziwką	dziwkami
locative	dziwce	dziwkach
vocative	dziwko	dziwki

Derived terms

noun

• dziwkarz

 

Related terms

adjectives

• dziewczęcy
• dziewczyński
• dziewiczy
• dziewuszy

 

nouns

• dziewczę
• dziewczyna
• dziewica
• dziewoja
• dziewucha

 

Further reading

• dziwka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dziwka in Polish dictionaries at PWN