ekstra

See also: ekstra-

Danish

Etymology

From Latin extrā (“outside of, beyond”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɛkstra/, [ˈɛɡ̊stˢʁ̥ɑ]

Adjective

ekstra (neuter ekstra, plural and definite singular attributive ekstra)

1. extra (beyond what is due, usual, expected, or necessary)

Usage notes

In compounds: extra-.

Derived terms

Terms derived from ekstra

• ekstraarbejde
• ekstrabevilling
• ekstragevinst
• ekstraindtægt

• ekstrajob
• ekstranummer
• ekstraomkostning
• ekstraskat

• ekstratime
• ekstraudgift
• ekstraudstyr
• ekstraundervisning

---

Finnish

Noun

ekstra

1. extra

Declension

Inflection of ekstra (Kotus type 9/kala, no gradation)
nominative		ekstra	ekstrat
genitive		ekstran	ekstrojen
partitive		ekstraa	ekstroja
illative		ekstraan	ekstroihin
		singular	plural
nominative		ekstra	ekstrat
accusative	nom.	ekstra	ekstrat
	gen.	ekstran
genitive		ekstran	ekstrojen ekstrainrare
partitive		ekstraa	ekstroja
inessive		ekstrassa	ekstroissa
elative		ekstrasta	ekstroista
illative		ekstraan	ekstroihin
adessive		ekstralla	ekstroilla
ablative		ekstralta	ekstroilta
allative		ekstralle	ekstroille
essive		ekstrana	ekstroina
translative		ekstraksi	ekstroiksi
instructive		—	ekstroin
abessive		ekstratta	ekstroitta
comitative		—	ekstroineen

Anagrams

• terska

---

Norwegian Bokmål

Etymology

From Latin extra

Adjective

ekstra (indeclinable)

1. extra

Adverb

ekstra

1. extra

Derived terms

• ekstraomgang
• ekstraordinær
• ekstratropisk

References

• “ekstra” in The Bokmål Dictionary.

---

Norwegian Nynorsk

Etymology

From Latin extra

Adjective

ekstra (indeclinable)

1. extra

Adverb

ekstra

1. extra

Derived terms

• ekstraomgang
• ekstraordinær
• ekstratropisk

References

• “ekstra” in The Nynorsk Dictionary.